PRZEDSIĘBIORCY TRANSPORTOWI

Przedsiębiorcy transportowi potrafią.

Pan Premier Tusk powiedział wczoraj, że choć interes producentów podręczników szkolnych jest ważny, to ważniejszy jest interes wszystkich rodziców posyłających swoje dzieci do szkoły – choćby dlatego, że jest ich (rodziców i dzieci) więcej.

Spróbujmy pójść tym tokiem rozumowania naszego Premiera . . . .

Sami o tym wszyscy wiemy (oprócz urzędników resortowych), co potrafią przedsiębiorcy transportowi, np. patrz o destrukcyjnej roli takiego przedsiębiorcy: http://www.diagnostasamochodowy.pl/2013/232-zarzuty-i-juz-koniec/

A jednym z wielu przykładów ich nagannego postępowania jest opisana sytuacja, gdy 24 stycznia br. we Wrocławiu, inspektorzy z dolnośląskiego WITD zatrzymali do kontroli drogowej pojazd członowy należący do takiego przewoźnika. Po zatrzymaniu, i już na wstępie okazało się, że kierowca NIE dysponuje DR naczepy, który 9 stycznia br. zatrzymali funkcjonariusze płockiej drogówki (sic!).

Jest prawdą na 100%, że ten fakt został zgłoszony kierownictwu firmy przez kierowcę. A pomimo tego –oczywiście i jak zwykle u przewoźników?! – naczepa nie została od tego czasu poddana naprawie i ponownemu BT[1], a i sam przedsiębiorca nie wykazał chęci odzyskania tego DR! I nie zabrakło mu bezczelności, aby zmusić kierowcę do dalszej jazdy tym pojazdem .

I nie muszę tu opisywać, jaki to ma wpływ na BRD. Interes tego przedsiębiorcy i jego branży nie może stać w sprzeczności z interesem większości użytkowników naszych dróg, którym ta firma transportowa stworzyła realne zagrożenie (trawestując słowa premiera Tuska).

W toku dalszych czynności okazało się, że „inspektorzy mają do czynienia z pasmem naruszeń, które podczas kolejnych etapów kontroli zdawały się być niekończącą się opowieścią.”

Okazało się bowiem, że kierowca także nie, Nie, NIE posiada aktualnego DR ciągnika (sic!)! W kwietniu ubiegłego roku w tym DR skończyło się miejsce na potwierdzenie aktualnych BT. Ten przedsiębiorca-recydywista także w tym przypadku też nie wykazał zainteresowania problemem.

Podczas kontroli technicznej inspektorzy stwierdzili w ciągniku siodłowym bardzo dużą liczbę usterek technicznych z których część zagrażała BRD[2].

Najpoważniejsze z nich dotyczyły:

• nieszczelnego układu hamulcowego,
• braku hamulców z prawej strony,
• braku świateł stop,
• braku kierunkowskazu z lewej strony,
• braku świateł drogowych,
• braku świateł cofania.

Naczepa nie była w lepszym stanie. Ogumienie na pierwszej osi z lewej strony pojazdu oraz na drugiej osi z prawej strony okazało się być nadmiernie zużyte.

Ciągnik i naczepa z powodu stwierdzonych usterek oraz braku aktualnych dokumentów dopuszczających do ruchu zostały skierowane na parking strzeżony.[3]

Teraz już tylko wypada dać temu przedsiębiorcy jeszcze możliwość posiadania jakiejś SKP i . . .  – hulaj dusza, Piekła nie ma![4]

I jak zapewne pamiętacie, to o tym problemie pisywałem raz, po raz  http://www.diagnostasamochodowy.pl/2013/wlasne-obt-na-wlasnych-skp/

Wielu z Was zapewne wie o tym, że jestem zwolennikiem skandynawskich rozwiązań, nie tylko w sferze jawnego dostępu do informacji publicznej i inspirującej roli RPO[5]. Wielu z Was zapewne pamięta też jeszcze, że od bardzo dawna mogliśmy mieć – sprawnie funkcjonujący (sic!) – ich „Cepik”. I mogliśmy go otrzymać za darmo!

Jestem zwolennikiem ich umiejętności podejmowania całościowych i kompleksowych decyzji i rozwiązań. A mianowicie, jeśli już podjęli decyzję o urynkowieniu usług SKP, to urynkowili również Cennik (sic!), a jednocześnie zagwarantowali niezależność działania ich SKP poprzez zakaz prowadzenia szeroko rozumianej „działalności pokrewnej”, np. w postaci prowadzenia warsztatu.[6]

Nasza mentalność (nieco wschodnia, więc nieco inna niż np. w Szwecji) oraz lekka (?) skłonność do korupcji i naruszeń prawa skłaniają mnie do stwierdzenia, że także nasz rynek SKP powinien ulec zmianie. Nie można wiecznie stać w rozkroku między wolnym rynkiem (usługa SKP) a regulowaną odgórnie ceną tej usługi oraz regulowanym dostępem do realizującego tę usługę pracownika (państwowy egzamin UDS-a).

Albo podporządkowanie naszej branży w całości instytucjom publicznym (np. starostwo, jak np. w jednym ze stanów USA), albo też całkowite uwolnienie naszej branży z gorsetu urzędniczego, jednocześnie zabezpieczając ją przed kolejnymi latami trwającej patologii (patrz wyżej o stanie technicznym Tir-a, itp., itd., et’cetera).

Postuluję więc ten skandynawski zakaz prowadzenia działalności pokrewnej w formie np. warsztatu, firmy transportowej, lobby PNP[7] (np. Dekra?), który wydaje się sprawdzonym już postulatem.

Bo, wspierając się tym, co powiedział Pan Premier, interes grupy branżowców nie może stać na przeszkodzie interesowi większości użytkowników naszych dróg.

 

I pozdrawiam

Dziadek Piotra

===================

P.S.

A karanie kierowców za zaniechania właścicieli firm transportowych, to jak karanie UDS-a za zaniechania właścicieli SKP. Ale oni są w dużo gorszej sytucaji, bo nie mają własnego stowarzyszenia. My mamy chociaż OSDS, które nas podobno broni (?), ale czy i Ciebie też?