SKANDALICZNA POSTAWA NADZORU WK/STAROSTWA

Skandaliczna postawa naszego nadzoru w WK/starostwie, zmierzająca do ukrycia starych urzędniczych błędów oraz błędów naszych kolegów wykonujących nierzetelnie OBT.

Sprawa ta ciągnęła się niepotrzebnie przez wiele długich lat, niczym smród za wojskiem Napoleona. I jest także szkolnym przykładem braku zrozumienia interesu Państwa Polskiego przez pewną grupę urzędników naszego nadzoru oraz ich pomagierów z SKO.¹

A wszystko zaczęło się jeszcze 27 listopada 2018 r., gdy na wniosek ob. F. B. Starostwa Zamojski, decyzją z 21 grudnia 2018 r., zarejestrował ciągnik rolniczy, określając w dokumentach jego nr nadwozia jako, powiedzmy X.

Do wniosku o rejestrację załączono DR i umowę sprzedaży ciągnika z 14 listopada 2018 r., zawartą pomiędzy P. K. i A. K. K. a ob. F. B.. W obu dokumentach wskazany nr nadwozia to jednak nadal „X”.

Pismem z 14 lipca 2020 r., ob. F. B. wniósł o sprostowanie błędu w DR dotyczącego nr podwozia z X na Y. W załączeniu skarżący przedłożył:

• ocenę techniczną z 22 czerwca 2020 r.,

• zaświadczenie naszego Kolegi, który wystawił wynik „N”- negatywny z tego OBT, z uwagi na brak zgodności numeru podwozia ze stanem faktycznym (numer podwozia umieszczony w pojeździe oraz na tabliczce znamionowej pojazdu niezgodny z danymi w centralnej ewidencji pojazdów).

Z przedłożonej opinii wynikało zaś, że nie stwierdzono ingerencji w pole numerowe podwozia w celu umyślnego zniszczenia lub zafałszowania numeru oraz, że mylnie zapisano nr silnika jako nr identyfikacyjny podwozia, co wymaga sprostowania.

Postanowieniem z 29 lipca 2020 r. Starosta Zamojski (dalej Starosta, organ I instancji) odmówił wszczęcia postępowania, z uwagi na rzekomy brak podstaw prawnych i faktycznych. A to spowodowało, że sprawa ta dopiero nabierała administracyjno-urzędowego i biurokratycznego życia.²

Po rozpatrzeniu zażalenia skarżącego F. B., postanowieniem z 30 października 2020 r., SKO uchyliło postanowienie Starosty z 29 lipca 2020 r. W błędnej ocenie SKO, wprawdzie brak było podstaw do sprostowania danych w DR, jednakże istnieje materialnoprawna podstawa do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie wskazanych przez skarżącego rozbieżności.³

W ramach przeprowadzonego przez organ I instancji postępowania wyjaśniającego Starosta Ś. przesłał do organu I instancji dokumenty w postaci:

1. wniosku poprzedniego współwłaściciela pojazdu (P. K.) z 24 marca 2005 r. o rejestrację w celu wymiany DR;

2. DR, gdzie wskazano nr silnika pojazdu i nr nadwozia. Zaś w nr nadwozia „z uwidocznioną pismem maszynowym zamianą na numer silnika”

3. PC (pozwolenie czasowe).

4. Zaświadczenia o przeprowadzonym OBT – bez właściwego odniesienia się do błędu w nr nadwozia.

5. Decyzji o czasowej rejestracji z 24 marca 2005 r.

6. Decyzji o rejestracji z 5 kwietnia 2005 r.

Tak więc, mamy tu czarno na białym, że nastąpił błąd urzędnika w WK/starostwie, czego nie skorygowano na przestrzeni lat 2005 – 2020 (sic!) w trakcie OBT na tamtejszych SKP.

W piśmie z 29 kwietnia 2021 r. Starosta Zamojski jedynie dalej gmatwał sprawę twierdząc, że złożenie stosownego i jednoznacznie sprecyzowanego wniosku, formułującego żądanie odpowiadające przepisom postępowania administracyjnego zainicjować może procedurę umożliwiającą wydanie decyzji administracyjnej w tej sprawie.

Na szczęście dla porządku prawnego w III RP skarżący nie odpuszczał, i pismem z 6 maja 2021 r. wniósł o uchylenie decyzji z 21 grudnia 2018 r., i o wydanie nowej decyzji z już prawidłowym nr nadwozia z uwagi na fakt, że numery silnika i nadwozia pojazdu są zamienione.

Po rozpoznaniu wniosku decyzją z 10 czerwca 2021 r. Starosta Zamojski – z zapałem godnym lepszej sprawy – ponownie odmówił uchylenia lub zmiany ostatecznej decyzji z 21 grudnia 2018 r. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia powołał się na treść postanowienia swoich kolegów z SKO z 30 października 2020 r., o rzekomym braku podstaw do sprostowania danych w DR.⁴

I znowu SKO i znowu jakieś postępowania Starosty Zamojskiego, który przeciągając bezzasadnie tę sprawę, decyzją z 12 listopada 2021 r. uchylił decyzję własną z 21 grudnia 2018 roku i . . . . . . . . – odmówił zarejestrowania pojazdu.⁵

I znowu SKO i znowu Starosta, który zamiast samemu wszcząć stosowne postępowanie administracyjne w kier. Art. 84 ust. 3 PoRD, poinformował Prokuraturę Rejonową w Zamościu w 2022 roku o możliwości ewentualnego poświadczenia nieprawdy co do okoliczności mającej istotne znaczenie prawne przez uprawnionych diagnostów samochodowych, wykonujących OBT tego ciągnika w dniach:

• 7 stycznia 2014 r,

• 7 kwietnia 2016 r.,

• 4 czerwca 2018 r.⁶

Naszym kolegom lub naszemu jednemu koledze się jakoś udało, albowiem Komenda Powiatowa Policji w P., postanowieniem z dnia 1 czerwca 2022 r. odmówiła wszczęcia dochodzenia (z przyczyn nam nieznanych). Ale ta zapewne błędna decyzja Policji stanowiła przesłankę dla Starosty, aby brnąć dalej i bezzasadnie przedłużać te procedury jeszcze przez 2022 i 2023 r.

Na szczęście dla praworządności sprawa trafiła do WSA w Lublinie, ze skargi ob. F. B., który w sposób jednoznaczny wskazał, że:

1. niezgodność zapisu w DR w pozycji „E” – numer identyfikacyjny pojazdu z rzeczywistym numerem pojazdu wynika z błędów na poziomie poprzednich rejestracji.

2. Organ powinien wyjaśnić przyczynę błędu i podjąć czynności w celu jego eliminacji.

3. Trwające od wielu miesięcy postępowanie administracyjne i brak decyzji organu, która umożliwiłaby wnioskodawcy korzystanie z pojazdu jest niezrozumiałe i narusza zasadę prowadzenia przez organy postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej.⁷

W ocenie WSA, w niniejszej sprawie zaistniały podstawy do wzruszenia ostatecznej decyzji organu I instancji z dnia 21 grudnia 2018 r. w trybie wznowienia postępowania zakończonego tą decyzją. W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna pomiędzy stronami koncentrowała się wokół oceny, czy w świetle zaistniałego w sprawie stanu faktycznego istnieją podstawy do dokonania weryfikacji decyzji rejestracyjnej pojazdu.⁸

Z oceny meritum sprawy wynika, że pierwotna rejestracja pojazdu przez Urząd Miejski w Ś. w 1998 r. była prawidłowa. Do pomyłki doszło, gdy właściciel ciągnika, z uwagi na konieczność wymiany DR kolejnym wnioskiem z dnia 24 marca 2005 r., zwrócił się o rejestrację i już w tym wniosku doszło do zamiany danych, tak jaki w przedłożonym wraz z wnioskiem zaświadczeniu o przeprowadzonym OBT i w konsekwencji dalszych błędnych rejestracji oraz kolejnych OBT wykonanych nieprawidłowo. I w tym kontekście warto przypomnieć tymże urzędnikom WK/starostwa zaangażowanym tak niechlubnie w tę sprawę, że czyny uprawnionego diagnosty samochodowego, zatrudnionego na SKP się nigdy nie przedawniają. W związku z tym ewentualnym postępowaniem administracyjnym w kierunku art. 84 ust. 3 PoRD powinni zostać koledzy od 2005 r., bo Prawo jest równe dla wszystkich!

Zaś w ocenie WSA poczynione przez organy ustalenia i zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwalały na jednoznaczne stwierdzenie, że:

• błędne określenie numeru nadwozia zarówno w decyzji ostatecznej jak i w samym DR pojazdu ma charakter oczywisty,

• organy państwa załatwiają sprawę mając na względzie interes społeczny i słuszny interes strony (art. 7 k.p.a.). Zasada ta odnosi się nie tylko do sposobu prowadzenia postępowania administracyjnego, lecz jest także wskazówką interpretacyjną prawa materialnego, gdyż organy administracji publicznej mają obowiązek uwzględniania jej przy „załatwieniu sprawy”,

• nie do zaakceptowania jest okoliczności, że skoro strona domaga się doprowadzenia zgodności stanu prawnego ze stanem faktycznym i nie może zostać pozbawiona reakcji organu administracji mającego uprawnieninie do takiego działania, to jednak organy nie podjęły przewidzianych w ramach instytucji wznowienia postępowania, adekwatnych w okolicznościach rozpatrywanej sprawy działań prawnych.

• Pozostawienie w obrocie prawnym decyzji z dnia 21 grudnia 2018 r. stanowiłoby także poważną szkodę dla interesu społecznego i naruszenie słusznego interesu strony, które organ zobowiązany jest uwzględnić w świetle regulacji art. 7 k.p.a., w sytuacji, gdy organy dostrzegają, że pojazd zarejestrowany w 2018 r. zarówno w chwili rejestracji, jak i obecnie posiada oryginalne dane identyfikacyjne nadane przez producenta pojazdu.

I z tych powodów WSA w dniu 26 września 2023 r.:

I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Starosty […] z dnia 21 grudnia 2022 r.;

II. zasądza od SKO na rzecz F. B. kwotę […]zł ([…] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Tak więc, to sprawa bardzo prosta

trzymajmy się tylko i wyłącznie Prawa,

to apel także do nadzoru WK/starostwa,

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – – – – – –