USTAWA O ZAWODZIE – II.

Ustawa o zawodzie UDS-a – II.

Więc jedziemy dalej z naszymi rozważaniami do naszej środowiskowej Ustawy, o której już pisałem na http://www.diagnostasamochodowy.pl/2013/ustawa-o-zawodzie-uds-a/.

Pamiętajmy przy tym o

• koniecznej tutaj taktyce postępowania z tą inicjatywą oraz
• o właściwej strategii.

Myślę, że nie będzie tu trudności i dość szybko osiągniemy swój cel, gdy weźmiemy pod uwagę fakt, że członkowie zarządu naszego oSDS-u mają korzenie w wojskowości, więc zasady prowadzenia podobnych bitew (kampanii?) nie są im obce.

I pamiętajmy przy tym, że na każdym etapie forsowania tej Ustawy będziemy potrzebowali „zewnętrznego wsparcia”. I nie mam tu na myśli (tym razem) uczestników tzw. „grupy roboczej”, bo o to zatroszczył się już podobno zarząd naszego oSDS-u.

Ale tym razem bardziej konkretnie (moje uwagi są kolorowe):

——————————————-

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1

1. Ustawa określa:

1) warunki i tryb nabywania oraz utraty prawa wykonywania zawodu inspektora/diagnosty samochodowego, a także zasady wykonywania tego zawodu.

2) program szkolenia inspektorów/ diagnostów i wysokość opłaty za egzamin;

3) odpowiedzialność zawodową inspektora/diagnosty

3) wzory dokumentów związanych z uzyskaniem uprawnień do wykonywania badań technicznych.

4) warunki i tryb nabywania prawa do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów. – mam tutaj wątpliwości, czy to nasza UDS-owa sprawa rozstrzygać, kto może prowadzić SKP. Chyba, że zapiszemy niezbędny warunek posiadania naszych uprawnień dla prowadzenia SKP.   

Rozdział 2

Nabywanie i utrata prawa do wykonywania zawodu inspektora/diagnosty

Art. 2

1. Inspektorem/Diagnostą uprawnionym do wykonywania badań technicznych pojazdów może być osoba, która spełnia jeden z następujących warunków:

1) posiada wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i udokumentowane 2 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku naprawy lub obsługi pojazdów;

2) posiada średnie wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i udokumentowane 4 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku naprawy lub obsługi pojazdów;

3) posiada wyższe wykształcenie techniczne o specjalności innej niż samochodowa i udokumentowane 4 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku naprawy lub obsługi pojazdów;

4) posiada średnie wykształcenie techniczne o specjalności innej niż samochodowa i udokumentowane 8 lat praktyki w stacji obsługi pojazdów lub zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku naprawy lub obsługi pojazdów.

Art. 3

1. Uprawnienie do wykonywania zawodu inspektora/diagnosty  nadaje  Wojewoda, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej o wydanie uprawnienia do wykonywania zawodu inspektora/diagnosty, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne i praktykę, odbyła wymagane szkolenie oraz zdała z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny.

– nadawanie uprawnienia do wykonywania naszego zawodu UDS-a powinno mieć tylko i wyłącznie nasze własne środowisko zawodowe.[1]

2.Szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia inspektorów/diagnostów i inspektorów/ diagnostów uzupełniających swoje uprawnienia odbywa się według programu szkolenia określonego w załączniku nr 1 do ustawy.

3.Po odbyciu szkolenia, o którym mowa w ust. 1, jego uczestnicy otrzymują zaświadczenie o ukończeniu szkolenia dla inspektorów/ diagnostów w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów według wzoru określonego w załączniku nr 2 do ustawy

Art. 4

1. Egzamin kwalifikacyjny,  przeprowadza za opłatą komisja powołana przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. – dotychczasowa praktyka TDT w tym zakresie budzi szereg wątpliwości. Bliższy problematyce naszych potrzeb jest GITD, który posiada już wspierające nas służby (ITD). A najwłaściwszym jest powierzenie tej problematyki naszemu własnemu środowisku, jak to jest np. w Policji, u prawników i farmaceutów, itp., itd., et’cetera.

2. W skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin kwalifikacyjny wchodzą jej przewodniczący oraz dwóch członków komisji, z których jeden pełni jednocześnie funkcję sekretarza komisji.

3. W egzaminie kwalifikacyjnym może uczestniczyć w charakterze obserwatora wyznaczony przedstawiciel Ministra Infrastruktury – powinno być „przedstawiciel ministerstwa właściwego z zakresu infrastruktury”.

4. Komisja egzaminacyjna działa zgodnie z regulaminem wewnętrznym zatwierdzonym przez Ministra (właściwego dla zakresu) Infrastruktury. – myślę, że to przesadne podlizywanie się, podobnie zresztą, jak powyżej.

Art. 5

1. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego, zwany dalej „Dyrektorem TDT, zamieszcza na stronach internetowych Transportowego Dozoru Technicznego komunikat w sprawie wyznaczenia terminu i miejsca egzaminu kwalifikacyjnego, nie później niż 30 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu, oraz powiadamia o tym organy wydające uprawnienie diagnosty. – może to zrobić także GITD, a najlepiej nasze własne środowisko np. OSDS.

2. Osoba ubiegająca się o dopuszczenie do egzaminu kwalifikacyjnego, nie później niż 14 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu, składa wniosek o dopuszczenie do egzaminu, którego wzór określa załącznik nr 3 do ustawy

3.Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć:

1) pisemne oświadczenie o posiadaniu wymaganego wykształcenia technicznego i praktyki;

2) pisemne oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219 i Nr 33, poz. 285);

3) kserokopie zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, o którym mowa w § 3 ust. 2;

4) kserokopie dowodu uiszczenia opłaty za egzamin kwalifikacyjny.

Art 6

1.Egzamin kwalifikacyjny składa się z części teoretycznej i praktycznej.

2.Egzamin kwalifikacyjny dla osób ubiegających się o uprawnienia inspektora/ diagnosty obejmuje:

1) część teoretyczną (pisemną) składającą się odpowiednio z:

a) trzydziestu pytań zawierających tematykę pierwszej części szkolenia w formie testu jednokrotnego wyboru,

b) pięciu pytań dla każdej z pozostałych czterech części szkolenia specjalistycznego w formie testu jednokrotnego wyboru,

c) jednego pytania opisowego obejmującego swoim zakresem program szkolenia;

2) część praktyczną polegającą na przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu, wydaniu oceny z zakresu stanu technicznego badanego pojazdu i wypełnieniu dokumentów stosowanych przy tych badaniach. – do tej części (merytorycznie!) także bardziej nadają się inspektorzy z ITD lub nasze UDS-owe środowisko, np. OSDS.

3.Egzamin kwalifikacyjny dla diagnostów uzupełniających uprawnienia obejmuje:

1) część teoretyczną (pisemną) składającą się odpowiednio z:

a) pięciu pytań zawierających tematykę każdej części szkolenia specjalistycznego w formie testu jednokrotnego wyboru,

b) jednego pytania opisowego obejmującego swoim zakresem program szkolenia;

2) część praktyczną polegającą na przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu, wydaniu oceny z zakresu stanu technicznego badanego pojazdu i wypełnieniu dokumentów stosowanych przy tych badaniach.  – także do tej części (merytorycznie!) bardziej nadają się inspektorzy z ITD lub nasze UDS-owe środowisko, np. OSDS.

4.Zakres badań technicznych do wykonania w części praktycznej, o której mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, określa komisja egzaminacyjna.

5.Część teoretyczna egzaminu kwalifikacyjnego trwa:

1) 60 minut – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a;

2) 10 minut – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b i ust. 3 pkt 1 lit. a, dla każdej części szkolenia specjalistycznego;

3) 30 minut – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. c i ust. 3 pkt 1 lit. b.

6.Warunkiem dopuszczenia do części praktycznej egzaminu kwalifikacyjnego jest uzyskanie pozytywnego wyniku z części teoretycznej, jeżeli od dnia uzyskania tego wyniku nie upłynął okres dłuższy niż 6 miesięcy.

Art. 7

1.Egzamin z części teoretycznej uważa się za zdany w przypadku udzielenia co najmniej 80 % prawidłowych odpowiedzi na pytania testowe z każdej części szkolenia oraz udzielenia prawidłowej odpowiedzi na pytanie opisowe.

2.Egzamin z części praktycznej uważa się za zdany w przypadku wykazania się praktyczną umiejętnością prawidłowego wykonania badania technicznego i wydania prawidłowej oceny w zakresie stanu technicznego badanego pojazdu oraz poprawnego wypełnienia dokumentów stosowanych przy tych badaniach.

3.Jeżeli uczestnik egzaminu kwalifikacyjnego nie uzyska pozytywnego wyniku z części praktycznej, może przystąpić do kolejnego egzaminu z tej części po złożeniu wniosku o ponowne przeprowadzenie egzaminu w terminie  nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia egzaminu , w którym uczestnik  nie uzyskał pozytywnego wyniku oraz po uiszczeniu opłaty, o której mowa w Art. 8 ust. 3, bez konieczności ponownego składania dokumentów określonych w Art. 5 ust. 3.

Art. 8

1.Opłata za egzamin kwalifikacyjny wynosi ……….. zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.Opłata za egzamin, o którym mowa w § 6 ust. 3, wynosi odpowiednio 100 zł dla każdej części szkolenia, a w przypadku egzaminu składającego się z więcej niż dwóch części opłata nie może być wyższa niż ………..zł.

3.Opłata za przeprowadzenie ponownego egzaminu praktycznego wynosi ………. zł.

– – – – – – – – – – –

I pozwólcie, że nad resztą później popracujemy,

A teraz na kolacyjkę pójdziemy .

dP