Całkiem niedawno, bo 9 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny, przy udziale prokuratora Leszka Wójcika, po rozpoznaniu sprawy naszego kolegi K. P., który jest jednocześnie właścicielem SKP oraz kolegi M. P. oskarżonych z art. 228 § 3 k.k. i inne, na skutek apelacji, wniesionych przez oskarżonego M. P. i obrońcę oskarżonego K. P. od wcześniejszego wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 25 października 2016 r., gdzie w tej samej sprawie skazano także trzeciego naszego kolegę A. K., orzekł ostatecznie w sprawie trzech naszych kolegów, którzy w 3 dni (słownie: trzy dni) dokonali 6 przestępstw (słownie: sześciu przestępstw).1
A takich dni mamy w roku ok. 300. Dokonując 6 przestępstw w ciągu tych 3 dni teoretycznie mogli ich łącznie dokonać w roku . . . – ?!?!?!.
Minął kolejny kwartał, więc przyszła do nas kolejna afera.
A jakie to było orzeczenie, i czy do niego doszło przy użyciu policyjnego wideorejestratora postaram się Wam poniżej przedstawić możliwie czytelnie.
Pierwszy nasz kolega K. P., będący jednocześnie właścicielem SKP został oskarżony o to, że:
17 lipca 2014 r. w m. K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjął od T. O. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 62 zł za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na tym, że jako diagnosta i właściciel Stacji Kontroli Pojazdów poświadczył w DR ciągnika rolniczego nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne – zaświadczył o przeprowadzeniu OBT i jego pozytywnym wyniku, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu BT ww. pojazdu, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271§ 3 kk w zw. z art. 11§ 2 kk
18 lipca 2014 r. w m. K. działając w celu jak wyżej przyjął od J. B. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 161 zł za poświadczenie nieprawdy w DR samochodu osobowego marki F. o jego pozytywnym wyniku OBT, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu takiego BT, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271§ 3 kk w zw. z art. 11§ 2 kk
19 lipca 2014 r. w m. K. działając w celu jw. przyjął od S. M. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 98 zł za poświadczenie nieprawdy w DR samochodu osobowego marki F. o pozytywnym wyniku OBT, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu takiego BT, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271§ 3 kk w zw. z art. 11§ § 2 kk.
Drugi nasz kolega M. P. został oskarżony o to, że:
18 lipca 2014 r. w tej samej miejscowości K. i działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjął od W. P. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 62 zł za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na tym, że jako diagnosta zatrudniony w Stacji Kontroli Pojazdów poświadczył w DR ciągnika rolniczego marki W. nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne – zaświadczył o przeprowadzeniu w tym dniu OBT, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu takiego BT ww. pojazdu, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Trzeci nasz kolega A. K. został oskarżony o to, że :
18 lipca 2014 r. w tej samej miejscowości K. i na tej samej SKP , działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przyjął od T. J. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 62 zł za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na tym, że jako diagnosta zatrudniony w Stacji Kontroli Pojazdów poświadczył w DR motoroweru nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne zaświadczając o przeprowadzeniu w tym dniu OBT i jego pozytywnym wyniku, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu takiego BT ww. pojazdu, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
19 lipca 2014 r. w m. K., w celu jak wyżej, przyjął od D. P. korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 62 zł za poświadczenie nieprawdy w DR motoroweru marki T., gdyż zaświadczył o przeprowadzeniu w tym dniu OBT i jego pozytywnym wyniku, podczas gdy w rzeczywistości nie przeprowadził w tym dniu takiego BT ww. pojazdu, tj. o przestępstwo z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Sąd Rejonowy w Garwolinie wyrokiem z dnia 25 października 2016 r.2 orzekł:
I.
Tego oskarżonego pierwszego naszego kolegę i jednocześnie właściciela SKP o inicjałach „K. P.” uznał za winnego wyżej wymienionych czynów i wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat; orzekł karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych w kwocie po 25 (dwadzieścia pięć) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego K. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 520 (pięćset dwadzieścia) zł tytułem kosztów sądowych.
II.
Tego drugiego oskarżonego naszego kolegę M. P. uznał za winnego w/w czynów i wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 1 (jednego) roku; orzekł karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 15 (piętnaście) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego M. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów sądowych.
III.
Trzeciego naszego oskarżonego kolegę A. K. uznał za winnego w/w czynów i wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat; orzekł karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 15 (piętnaście) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego A. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 490 (czterysta dziewięćdziesiąt) zł tytułem kosztów sądowych.
Wyrok ten – co do oskarżonego naszego kolegi A. K. – stał się prawomocny z dniem 02 listopada 2016 r.
Zaś obrońca pierwszego oskarżonego naszego kolegi K. P., który był (jest jeszcze?) właścicielem tej przestępczej SKP przestawiony wyżej wyrok zaskarżył w całości na korzyść swojego mocodawcy, zarzucając mu m.in. nienależyte rozważenie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza tej części wyjaśnień oskarżonego K. P. i zeznań dwóch świadków, gdzie zaświadczono o prawidłowym stanie technicznym pojazdów oraz o fakcie, że nasz oskarżony kolega znał rzeczywisty stan techniczny tych pojazdów. Tym samym w wystawionych przez siebie dokumentach nie poświadczył nieprawdy. W następstwie tak sformułowanych zarzutów obrońca naszego oskarżonego kolegi K. P., który jest jeszcze właścicielem tej SKP wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego K. P. od zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Podobnie postąpił drugi nasz oskarżony kolega M. P., który przedstawiony wyżej wyrok zaskarżył w całości na swoją korzyść, zarzucając mu m.in. przypisanie nadmiernej wagi czynowi oskarżonego, polegającemu na dokonaniu wpisu w DR ciągnika rolniczego o prawidłowym stanie technicznym pojazdu, bez przeprowadzenia badania technicznego, w sytuacji, gdy oskarżony znał ten pojazd, bo sam z niego wielokrotnie korzystał. Argumentował, że na skutek swojego jednorazowego działania rzekomo nie doprowadził do naruszenia BRD, jak i zagrożenia bezpieczeństwa dla samego posiadacza pojazdu. Nasz oskarżony kolega uważał, że w przypadku nie podzielenia argumentacji w zakresie winy grozi mu rażąca niewspółmierność kary (sic!). Wnosząc powyższe uwagi nasz oskarżony kolega wniósł do Sądu o:
– zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania,
z ostrożności procesowej:
– o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie kary poprzez znaczne jej złagodzenie,
ewentualnie
– o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
A o tym,
czy prokurator z Policją coś przeoczył,
to potem.
Więc na tę chwilę to tyle.
A jak jesteście ciekawi,
co będzie dalej, to zjedzcie kiwi
oraz bądźcie bardziej cierpliwi.
Dziadek Piotra
– – – – – – – – – – – – – – –
1WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ – Sygn. akt II Ka 764/16
Od początku moim zamiarem było, aby dostęp do tej strony pozostał zawsze bezpłatny. Tak, jak i dostęp do wszystkich zamieszczanych tu tekstów.
Pierwotnie strona ta miała on należeć do SDS-u, potem do OSDS-u. Ale stało się inaczej i nie czas wracać do przeszłości.
Nie planuję żadnych ograniczeń dostępu ani żadnych opłat. Ale niestety, są i koszty prowadzenia tej strony. Dlatego, po 7-miu latach pisania, jeśli chcielibyście nas/mnie wesprzeć swoją dobrowolną wpłatą dowolnej wielkości/wysokości, to będzie mi/nam bardzo miło.
Wasze wsparcie będzie jednocześnie wsparciem naszego "wolnego słowa" w branży, choć zapewne pomoże w oczekiwanym rozwoju naszej strony. A plany mamy ambitne i ciekawe.
Jeśli się zdecydujecie, to bardzo proszę o wpłatę/datek na podane poniżej konta bankowe.
Z góry dziękuję za Wasze życzliwe wsparcie!
R. Błażej Kowalski
vel dziadek Piotra ("dP")
R. Błażej Kowalski,
Nazwa banku: PKO BP,
Tytuł wpłaty: na rozwój Informatora,
Nr konta 24 1020 3017 0000 2802 0073 3170
Redakcja
Tytuł
„Informator insp. UDS-a”
Adres siedziby redakcji
64-920 Piła, ul. Wenedów 7/15
Redaktor naczelny
Romuald Błażej Kowalski, ur. 27.01.1952 r. Wolsztyn; PESEL 52012713096, obywatelstwo Polska; zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Wydawca
Romuald Błażej Kowalski, zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
mar 15 2017
WYROK W SIEDLCACH
Całkiem niedawno, bo 9 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny, przy udziale prokuratora Leszka Wójcika, po rozpoznaniu sprawy naszego kolegi K. P., który jest jednocześnie właścicielem SKP oraz kolegi M. P. oskarżonych z art. 228 § 3 k.k. i inne, na skutek apelacji, wniesionych przez oskarżonego M. P. i obrońcę oskarżonego K. P. od wcześniejszego wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 25 października 2016 r., gdzie w tej samej sprawie skazano także trzeciego naszego kolegę A. K., orzekł ostatecznie w sprawie trzech naszych kolegów, którzy w 3 dni (słownie: trzy dni) dokonali 6 przestępstw (słownie: sześciu przestępstw).1
A takich dni mamy w roku ok. 300. Dokonując 6 przestępstw w ciągu tych 3 dni teoretycznie mogli ich łącznie dokonać w roku . . . – ?!?!?!.
Minął kolejny kwartał, więc przyszła do nas kolejna afera.
A jakie to było orzeczenie, i czy do niego doszło przy użyciu policyjnego wideorejestratora postaram się Wam poniżej przedstawić możliwie czytelnie.
Pierwszy nasz kolega K. P., będący jednocześnie właścicielem SKP został oskarżony o to, że:
Drugi nasz kolega M. P. został oskarżony o to, że:
Trzeci nasz kolega A. K. został oskarżony o to, że :
Sąd Rejonowy w Garwolinie wyrokiem z dnia 25 października 2016 r.2 orzekł:
I.
Tego oskarżonego pierwszego naszego kolegę i jednocześnie właściciela SKP o inicjałach „K. P.” uznał za winnego wyżej wymienionych czynów i wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat; orzekł karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych w kwocie po 25 (dwadzieścia pięć) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego K. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 520 (pięćset dwadzieścia) zł tytułem kosztów sądowych.
II.
Tego drugiego oskarżonego naszego kolegę M. P. uznał za winnego w/w czynów i wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 1 (jednego) roku; orzekł karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 15 (piętnaście) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego M. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów sądowych.
III.
Trzeciego naszego oskarżonego kolegę A. K. uznał za winnego w/w czynów i wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności; wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat; orzekł karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych w kwocie po 15 (piętnaście) złotych każda z nich; zasądził od oskarżonego A. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 490 (czterysta dziewięćdziesiąt) zł tytułem kosztów sądowych.
Wyrok ten – co do oskarżonego naszego kolegi A. K. – stał się prawomocny z dniem 02 listopada 2016 r.
Zaś obrońca pierwszego oskarżonego naszego kolegi K. P., który był (jest jeszcze?) właścicielem tej przestępczej SKP przestawiony wyżej wyrok zaskarżył w całości na korzyść swojego mocodawcy, zarzucając mu m.in. nienależyte rozważenie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza tej części wyjaśnień oskarżonego K. P. i zeznań dwóch świadków, gdzie zaświadczono o prawidłowym stanie technicznym pojazdów oraz o fakcie, że nasz oskarżony kolega znał rzeczywisty stan techniczny tych pojazdów. Tym samym w wystawionych przez siebie dokumentach nie poświadczył nieprawdy. W następstwie tak sformułowanych zarzutów obrońca naszego oskarżonego kolegi K. P., który jest jeszcze właścicielem tej SKP wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego K. P. od zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Podobnie postąpił drugi nasz oskarżony kolega M. P., który przedstawiony wyżej wyrok zaskarżył w całości na swoją korzyść, zarzucając mu m.in. przypisanie nadmiernej wagi czynowi oskarżonego, polegającemu na dokonaniu wpisu w DR ciągnika rolniczego o prawidłowym stanie technicznym pojazdu, bez przeprowadzenia badania technicznego, w sytuacji, gdy oskarżony znał ten pojazd, bo sam z niego wielokrotnie korzystał. Argumentował, że na skutek swojego jednorazowego działania rzekomo nie doprowadził do naruszenia BRD, jak i zagrożenia bezpieczeństwa dla samego posiadacza pojazdu. Nasz oskarżony kolega uważał, że w przypadku nie podzielenia argumentacji w zakresie winy grozi mu rażąca niewspółmierność kary (sic!). Wnosząc powyższe uwagi nasz oskarżony kolega wniósł do Sądu o:
– zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania,
z ostrożności procesowej:
– o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie kary poprzez znaczne jej złagodzenie,
ewentualnie
– o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
A o tym,
czy prokurator z Policją coś przeoczył,
to potem.
Więc na tę chwilę to tyle.
A jak jesteście ciekawi,
co będzie dalej, to zjedzcie kiwi
oraz bądźcie bardziej cierpliwi.
Dziadek Piotra
– – – – – – – – – – – – – – –
1 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ – Sygn. akt II Ka 764/16
2 sygn. II K 781/15
By dP • DIAGNOSTA od PoRD 0 • Tags: art. 84 ust. 3 PoRD, BRD, coroczna kontrola SKP, diagnosta, diagnosta samochodowy, kodeks karny, nadzór nad SKP, praca na SKP, Prawo o Ruchu Drogowym (PoRD), Prokurator, rola policji, stan techniczny pojazdów, wyrok sądu