ZAWINIŁ BRAK ZNAJOMOŚCI PODSTAW PRAWA

Zawiniła słaba znajomość Prawa – po raz kolejny.¹

To żenada, że po tylu latach pisania o potrzebie przestrzegania Prawa nasi koledzy są jeszcze w stanie popełnić tak prymitywne błędy. Zaś skutek takiego błędu jest opłakany, zresztą nie pierwszy już raz. Utrata naszych uprawnień, które posiadał od lutego 2013 roku to także kłopot dla danego przedsiębiorcy, który na coraz trudniejszym rynku pracy musi znaleźć jakieś zastępstwo w miejsce skasowanego kolegi.

10 lipca 2024 r. NSA na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej rozpatrywał zażalenia naszego kolegi D. S. na postanowienie WSA w Łodzi z 14 maja 2024 r., sygn. akt III SA/Łd 247/24 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Była to sprawa ze skargi naszego kolegi D. S. na decyzję SKO w Skierniewicach z 14 lutego 2024 r. (nr KO.4114.4.2024) w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania BT.

Wcześniej, bo 14 maja 2024 r. WSA w Łodzi² odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi naszego kolegi D. S. („Skarżący”) na decyzję SKO w Skierniewicach z 14 lutego 2024 r., w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonania badań technicznych pojazdów.

Uzasadniając odmowę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Sąd pierwszej instancji wskazał, że w skardze na decyzję SKO w Skierniewicach z 14 lutego 2024 r. Skarżący (nasz kolega D. S.) zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który jednak nie został w ogóle uzasadniony (sic!).

Ten brak uzasadnienia Sądy wynika z prostego faktu. Mianowicie do wniosku naszego kolegi D. S. (skarżący) nie zostały załączone żadne dokumenty dotyczące jego aktualnej sytuacji majątkowej i finansowej. Bo przecież taki wniosek musi być jakoś tam uzasadniony.

Byłem przekonany, że takie błędy już się nam nie mogą przydarzyć.

Ale, no cóż . . . . .

Jakby tego było mało, to nasz kolega dalej zawracał głowę naszemu sądownictwu administracyjnemu, powodując jedynie (?) wzrost kosztów do pokrycia. W tym celu złożył zażalenie na powyższe postanowienie.

W tej sytuacji NSA nie mógł postąpić inaczej, jak tylko stwierdzić, że cyt.:

„Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.”

Albowiem to na naszym koledze spoczywał obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Nasz kolega, domagając się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji musiał wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia tym i takim aktem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z powyższego wynika, że taki wniosek o udzielenie tymczasowej ochrony powinien zawierać spójną argumentację, popartą faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.

Jeżeli w takim wniosku nasz kolega nie wskazał okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to oddalenie przez Sąd wniosku było całkowicie zasadne.

Nie wiem sam, jak to możliwe, że w XXI wieku i po tylu latach pisania o problemach prawnych w naszej branży mogą zdarzyć się jeszcze takie przykre wpadki.

No, ale jeśli ten nasz kolega nie czytał nigdy naszej stronki, to czyżby nie można było liczyć na nasz OSDS lub PISKP?

A może ten nasz kolega nie miał żadnego wsparcie ze strony swojego pracodawcy w celu uzyskania wsparcie jakiejkolwiek kancelarii prawnej?

Jak myślicie?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –