mar 3 2023

NASZ KOLEGA WYGRAŁ Z BANKIEM

Rate this post

Nasz Kolega wygrał z bankiem w sprawie kredytu we frankach!1

Sprawa ta zaczęła się w 2007 r., gdy nasz Kolega z małżonką zawarli z bankiem umowę o kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe w wysokości 300.000 zł. W okresie podpisania ww. umowy kredytu D. L. był zatrudniony na umowę o pracę i wykonywał zawód uprawnionego diagnosty samochodowego a A. L. pracowała jako opiekun dziecięcy i była zatrudniona na umowę o pracę w żłobku.

Dramatyczny wzrost kosztów tego kredytu spowodował, że 7 października 2021 roku wnieśli oni sądowy pozew. Nasz Kolega z żoną, czyli powodowie D. L. i A. L. domagali się zasądzenia od pozwanego Banku na ich rzecz kwoty 252.309,95 złotych wraz z ustawowymi odsetkami – tytułem zwrotu świadczenia nienależnego (sic!).

Przedmiotem żądania pozwu było także ustalenie, że umowa o kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe zawarta w dniu 24 sierpnia 2007 roku pomiędzy nimi a Bank S.A. jest nieważna.

Przedmiotem tej umowy z Bankiem było udzielenie Małżeństwu D. L. i A. L. (powodowie) kredytu na kwotę 300 000 złotych. Jej cel stanowiło finansowanie budowy lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym w miejscowości L..

Umowa ta:

  • została oparta na wzorach opracowanych wyłącznie przez pozwanego, a negocjowanie jego ewentualnie odmiennych warunków było niemożliwe,

  • jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie franka szwajcarskiego (CHF), ale kredyt był wypłacony w złotówkach,

  • bank dokonywał przeliczenia ww. kwot na franka szwajcarskiego, po kursie kupna z dnia wypłaty kwoty kredytu (transzy kwoty kredytu), a który kurs ustalał dowolnie w oparciu o tworzone przez siebie tabele kursowe,

  • ustaloną w w/w sposób sumę CHF, pozwany bank traktował jako podstawę do wyliczenia rat kapitałowo- odsetkowych, również w CHF,2

  • rata kredytu była przeliczana na PLN, po kursie sprzedaży z dnia spłaty raty, ustalanym przez bank w tabeli kursów (klauzula wyliczająca raty).

Były to niedozwolone klauzule umowne. Z żadnego postanowienia umowy nie wynikał sposób tworzenia tych kursów czy też możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. Pozwany bank dowolnie określał wysokość kolejnych rat w oparciu o dowolnie ustalany przez siebie kurs franka szwajcarskiego.

Tym samym nigdy nie było wiadomo, jaką kwotę dokładnie pobierze, gdyż harmonogram spłaty był wyrażony we franku szwajcarskim.3

Pozwany bank kwestionował wszelkie roszczenia powodów – zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Jego zdaniem nie sposób uznać, iż zawarta pomiędzy stronami umowa kredytu hipotecznego jest w całości nieważna bądź też zawiera klauzule o charakterze abuzywnym.4

Uzyskanie umowy poprzedziły trzy spotkania z doradcą kredytowym, który zaproponował im ofertę kredytu tego Banku S.A. W trakcie tych spotkań nie zostały im jednak przekazane szczegółowe i wyczerpujące informacje związane z udzielanym kredytem, w szczególności działanie mechanizmu indeksacji, a także o wynikających z niego ryzykach.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

„Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie niemal w całości z uwagi na fakt, iż umowa o kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe zawarta w dniu 24 sierpnia 2007 roku przez powodów D. L. i A. L. z (…) Bank spółką akcyjną z siedzibą w Warszawie – jest nieważna z uwagi na to, że zawiera ona szereg postanowień abuzywnych, które nie mogą być zastąpione jakimikolwiek innymi regulacjami prawnymi, co skutkuje nieważnością ww. umowy.”5

Naszemu Koledze D. L.: gratulujemy odwagi i umiejętności posługiwania się Prawem!

I pozdrawiam

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –

1 Sąd Okręgowy w Warszawie z 2022-10-28; Data orzeczenia: 28 października 2022; Data publikacji: 28 lutego 2023; Sygnatura: XXVIII C 14166/21; Hasła tematyczne: Kredyt walutowy; Podstawa prawna: art. 3851 kc, art. 189 kpc.

2 Wykaz tak wyliczanych rat Bank przesyłał powodowi w formie harmonogramów spłat.

3 Kredyt został wypłacony w walucie polskiej i w niej był także spłacany poprzez pobieranie stosownych kwot z rachunku powodów

4 Klauzule abuzywne według art. 385 k.c. to takie postanowienia umowy zawieranej z konsumentem, na których brzmienie nie miał on wpływu, a które rażąco naruszają jego interesy oraz kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami

5 a ponadto: „zasądza od pozwanego (…) Bank (…) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powodów D. L. i A. L. łącznie kwotę 252 309,95 zł (dwieście pięćdziesiąt dwa tysiące trzysta dziewięć złotych i dziewięćdziesiąt pięć groszy) – z tym, że pozwanemu (…) Bank (…) spółce akcyjnej z siedzibą w W. przysługuje prawo zatrzymania, dopóki powodowie nie zaofiarują mu zwrotu otrzymanego świadczenia w wysokości 300 000 (trzysta tysięcy) złotych albo nie zabezpieczą roszczenia pozwanego o zwrot tej kwoty;”

Loading

By • 16 • Tags: , , , , , ,