DON KURLEONE E. NOWAKOWSKIEJ I WIELOŚWIAT PROF. A. DRAGANA

Don Kurleone, czyli dwa zdania o mechanice kwantowej w wykonaniu profesora dr hab. Andrzeja Dragana.

DON KURLEONE

zakradła się kura do lisiej chatki

od dzisiaj będę jeść tu obiadki

oddawaj ogon i swoje futro

tu na kolację wpadnę też jutro

i podwieczorek do twojej norki

na lisie udka i na ozorki

 

od teraz ostrzę dziób i pazury

stać nie uciekać

łapy do góry

 

Na pozór nie wydaje się, żeby sytuacja opisane tak dowcipnie przez Autorkę¹ tej rymowanki mogła się kiedykolwiek spełnić.

Ale tylko na pozór!

Albowiem, gdy się już weźmie pod uwagę, że kura jest w prostej linii spadkobierczynią upadłej linii wielkich dinozaurów – z ich minioną siłą i bezwzględnością! – to sprawa ta nie wydaje się już taka śmieszna, prawda?

Ale jest też jeszcze i kolejny już argument świadczący o tym, że ta wyżej opisana historia z kurą:

• była kiedyś prawdziwa,

• jest prawdziwa obecnie,

• będzie prawdziwa w najbliższej przyszłości,

gdy weźmiemy pod uwagę to, czego dowiedzieliśmy się w wykładów i z wywiadów z profesorem akademickim kilku renomowanych Uczelni, czyli z profesorem habilitowanym dr. Andrzejem Draganem, który specjalizuje się (między innymi) w mechanice kwantowej. A to oznacza, że jego wiedza jest ugruntowana i co do swojej słuszności naukowo udokumentowana.

Znalazłem się w gronie setek tysięcy tych naszych Rodaków, którzy z wypiekami na twarzy wysłuchali wielu z tych pasjonujących wykładów lub wywiadów z Panem Profesorem. Fascynujący sposób, w jaki potrafił przybliżyć nam wiedzę o mechanice kwantowej zasługuje nie tylko na zdawkowe wyrazy uznania, ale także ogromny szacunek. Tym bardziej, gdy weźmiemy pod uwagę, że ta wiedza – choć dostępna od 100 lat! – jest tak mało znana nam, Polakom.

Zaś po wysłuchaniu kilku wywiadów/wykładów Profesora Dragana okazało się, że fizyka kwantowa nie jest znowu tak tajemnicza i trudna, jak mi się na pozór wydawało. Więc i Wam z całego serca polecam te wykłady/wywiady, które cieszą się rewelacyjną oglądalnością i są dostępne w Internecie.

Zaś wracając do „Don Kurleone” z

Bazując na tej prawdzie wynikające z posiadanej już wiedzy o mechanice kwantowej, że ten sam (a także każdy) kwant istnieje równolegle w wielu miejsca świata/kosmosu równocześnie i nie podlega żadnym regułom, to:

• jednak „Bóg gra w kości”², co oznacza, że wszystko jest dziełem przypadku, a tym samym wszystko jest, było lub będzie możliwe, nawet Don Kurleone;

• jeszcze nie posiadamy narzędzi i umiejętności do obserwacji choćby jednego z Wieloświatów, który istnieje obok nas, a który przemieszcza się w Kosmosie z prędkością nadświetlną³, gdzie rządzi m.inn. Don Kurleone.

Mnie zafascynowała wręcz ta przyszła możliwość obserwacji jednego z Wieloświatów pędzących przez Kosmos obok nas, gdzie na razie jeszcze – niestety! – nie potrafimy zajrzeć z uwagi na tę wyjątkową prędkość (podobnie, jak pędząc autostradą nie zauważamy mrówki taszczącej skrawek listka do mrowiska). Bo to właśnie tam może rządzić Don Kurleone (i to nie tylko w lisiej norce!), choć w nieco innej rzeczywistości. Jak wynika z matematycznych wyliczeń, to ten inny świat też jest czterowymiarowy, a więc tak niewiele (?) różni się od naszego . . . . .

1. Nasz obecny czterowymiarowy Świat/padół, na którym przyszło nam żyć:

• ma trzy wymiary przestrzeni (długość, szerokość, wysokość)

• + czwarty wymiar, którym jest czas biegnący tylko (i niestety!) do przodu. Tę swoistą „niedogodność?” rekompensuje nam (?) możliwość przemieszczania się w trójwymiarowej przestrzeni.

   

2. Jeden z Wieloświatów poruszających się obok nas z prędkością nadświetlną ma także cztery wymiary, jednak z pewną małą i subtelna różnicą, albowiem:

• ma trzy wymiary czasu (przeszły, teraźniejszy i przyszły), a to umożliwia poruszanie się (zajrzenie) w przyszłość, tak jak i zajrzenie w przeszłość lub trwanie (nieruchomo) w czasie teraźniejszym w celu obserwacji tych, którzy przemieszczają się w czasie.

• + czwarty wymiar, jakim jest przestrzeń. Jest ona w tym przypadku jednowymiarowa. A to oznacza, że niezależnie od tego, jak się obrócimy, to zawsze będziemy szli tylko do przodu i tylko w jednym kierunku, po jednej linii Tę swoistą „niedogodność?” rekompensuje jednak możliwość przemieszczania się w czasie.

Prawda, że ciekawe?

Polecam gorąco te bardzo przystępne wykłady/wywiady z profesorem doktorem habilitowanym Andrzejem Draganem, które w jakiejś części dotyczą także Don Kurleone.

I na tę chwilę to tyle,

miłego weekendu

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –