Brak plomby a legalizacja tachografu oraz pęknięta tarcza hamulcowa w wyroku Sądu.
I. Brak plomby a legalizacja tachografu.
„Brak plomby na impulsatorze znajdującym się w skrzyni biegów powoduje, że urządzenie to utraciło przymiot posiadania ważnego badania okresowego, zatem nie można uznać ważności legalizacji tachografu, wynikającej z podnoszonej przez skarżącą okoliczności ostatniej kalibracji w dniu 24 lipca 2020 r.
Zwrócić należy uwagę na wyjaśnienia składane przez spółkę w odwołaniu od decyzji, sama skarżąca przyznała, że przed każdym wyjazdem z bazy i po powrocie do bazy, samochody spółki sprawdzane są w zakresie ich stanu technicznego. Oznacza to, że od daty ostatniej kalibracji tachografu spółka miała możliwość zauważenia nieprawidłowo założonej plomby i dokonania ponownej legalizacji tachografu i dopilnowania prawidłowego nałożenia plomb.
Argumentacja skarżącej spółki, że urządzenie rejestrujące posiadało ważne badania kontrolne byłaby zasadna w sytuacji wykazania, iż stwierdzona w toku kontroli sytuacja powstała w sytuacji całkowicie wyłączającej odpowiedzialność przedsiębiorcy. Skarżąca spółka takich okoliczności nie uprawdopodobniła. Tym samym zasadne było w ocenie Sądu nałożenie za to naruszenie kary w wysokości 1000 zł.”
II. Pęknięta tarcza hamulcowa.
„Kontrola pojazdu dokonana w dniu 29 września 2020 r. badaniem organoleptycznym wykazała także usterkę pojazdu w postaci pęknięcia na całej szerokości tarczy hamulcowej, przedniego prawego koła.
Stosownie do treści art. 66 ust. 1 prawa o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:
1) nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2) nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;
3) nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;
4) nie powodowało niszczenia drogi;
5) zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;
6) nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.1
Z ustaleń faktycznych dokonanych przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, znajdujących potwierdzenie w protokole z oględzin i materiale fotograficznym zasadne było nałożenie kary określonej w lp. 9.2. załącznika nr 3 do u.t.d. Zdaniem Sądu, z uwagi na skalę zużycia, dla stwierdzenia usterki w przednim prawym kole pojazdu wystarczająca była już wzrokowa ocena tarczy hamulcowej. Pęknięcia te nie są mikropęknięciami, co widać także na zdjęciach.
Organy Inspekcji Transportu Drogowego zasadnie oceniły zebrany materiał dowodowy, a analiza materiału fotograficznego dokumentującego stwierdzone w niniejszej sprawie nieprawidłowości potwierdza – w ocenie Sądu – występowanie licznych pęknięć na całym obwodzie tarczy hamulcowej, co jest widoczne gołym okiem i co pozwala uznać za bezzasadne zarzuty skargi związane z naruszeniem art. 7 i art. 8 k.p.a.
Ponieważ ujawniona w trakcie kontroli usterka układu hamulcowego (tarcz hamulcowych) stanowiła zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego, to prawidłowo kontrolujący zakwalifikowali ją jako niebezpieczną.2
Do podstawowych obowiązków przedsiębiorcy należy bieżący nadzór nad pracą zatrudnionych kierowców oraz pojazdami będącymi własnością przedsiębiorstwa.
Podmiot wykonujący transport ma bowiem zapewnić właściwą organizację i dyscyplinę pracy ogólnie wymaganą w stosunku do prowadzenia przewozów drogowych, a nie jedynie stworzyć warunki do przestrzegania przez kierowców czasu pracy kierowcy.
Samo przeszkolenie kierowców czy zapoznanie ich z regulaminem jest niewystarczające, jeżeli przedsiębiorca tylko pozornie egzekwuje przestrzeganie ustalonych zasad. Ponadto przedsiębiorca powinien organizować pracę kierowcy w taki sposób, aby zadania przewozowe powierzone kierowcy nie kolidowały jednocześnie z możliwością ich wykonania w zgodzie z obowiązującymi normami czasu pracy kierowców. Powyższe powinno więc uwzględniać długość i przebieg tras koniecznych do pokonania przez kierowcę.”3
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
1W myśl § 15 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2016 r., poz. 2022 ze zm.), hamulce pojazdu powinny zachowywać wymaganą sprawność niezależnie od drgań i wpływów atmosferycznych, na jakie są narażone w normalnych warunkach eksploatacji.
Stosownie do treści przepisu określonego w lp. 9.2. załącznika nr 3 do u.t.d. wykonywanie przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę lub usterki układu hamulcowego, połączeń układu kierowniczego, kół, opon, zawieszenia, podwozia lub innego wyposażenia, zakwalifikowaną jako niebezpieczną – za każdy pojazd, sankcjonowane jest karą w wysokości 2000 zł.
2Trafna jest także ocena organu o braku podstaw do zastosowania w sprawie art. 92c ust. 1 u.t.d., bowiem żadna z przesłanek wskazanych w tym przepisie nie wystąpiła. Nieuzasadnione przekonanie skarżącej spółki o braku odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia nie mogą być uznane za okoliczności, o których mowa w art. 92c ust. 1 u.t.d. Sformułowane w tym zakresie zarzuty zmierzają do wykazania, że w sprawie zostały wykazane okoliczności egzoneracyjne, o których mowa w art. 92c ust. 1 u.t.d., natomiast organy nie uwzględniły tych okoliczności na korzyść strony skarżącej.
3III SA/Lu 19/22 – Wyrok WSA w Lublinie; Data orzeczenia: 2022-05-17; orzeczenie nieprawomocne; Data wpływu: 2022-01-17; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie; Symbol z opisem: 6037 Transport drogowy i przewozy; Hasła tematyczne: Transport; Skarżony organ: Inspektor Transportu Drogowego
Od początku moim zamiarem było, aby dostęp do tej strony pozostał zawsze bezpłatny. Tak, jak i dostęp do wszystkich zamieszczanych tu tekstów.
Pierwotnie strona ta miała on należeć do SDS-u, potem do OSDS-u. Ale stało się inaczej i nie czas wracać do przeszłości.
Nie planuję żadnych ograniczeń dostępu ani żadnych opłat. Ale niestety, są i koszty prowadzenia tej strony. Dlatego, po 7-miu latach pisania, jeśli chcielibyście nas/mnie wesprzeć swoją dobrowolną wpłatą dowolnej wielkości/wysokości, to będzie mi/nam bardzo miło.
Wasze wsparcie będzie jednocześnie wsparciem naszego "wolnego słowa" w branży, choć zapewne pomoże w oczekiwanym rozwoju naszej strony. A plany mamy ambitne i ciekawe.
Jeśli się zdecydujecie, to bardzo proszę o wpłatę/datek na podane poniżej konta bankowe.
Z góry dziękuję za Wasze życzliwe wsparcie!
R. Błażej Kowalski
vel dziadek Piotra ("dP")
R. Błażej Kowalski,
Nazwa banku: PKO BP,
Tytuł wpłaty: na rozwój Informatora,
Nr konta 24 1020 3017 0000 2802 0073 3170
Redakcja
Tytuł
„Informator insp. UDS-a”
Adres siedziby redakcji
64-920 Piła, ul. Wenedów 7/15
Redaktor naczelny
Romuald Błażej Kowalski, ur. 27.01.1952 r. Wolsztyn; PESEL 52012713096, obywatelstwo Polska; zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Wydawca
Romuald Błażej Kowalski, zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
lip 13 2022
BRAK PLOMBY A LEGALIZACJA TACHOGRAFU I PĘKNIĘTE TARCZE HAMULCOWE W WYROKU WSA
Brak plomby a legalizacja tachografu oraz pęknięta tarcza hamulcowa w wyroku Sądu.
I. Brak plomby a legalizacja tachografu.
„Brak plomby na impulsatorze znajdującym się w skrzyni biegów powoduje, że urządzenie to utraciło przymiot posiadania ważnego badania okresowego, zatem nie można uznać ważności legalizacji tachografu, wynikającej z podnoszonej przez skarżącą okoliczności ostatniej kalibracji w dniu 24 lipca 2020 r.
Zwrócić należy uwagę na wyjaśnienia składane przez spółkę w odwołaniu od decyzji, sama skarżąca przyznała, że przed każdym wyjazdem z bazy i po powrocie do bazy, samochody spółki sprawdzane są w zakresie ich stanu technicznego. Oznacza to, że od daty ostatniej kalibracji tachografu spółka miała możliwość zauważenia nieprawidłowo założonej plomby i dokonania ponownej legalizacji tachografu i dopilnowania prawidłowego nałożenia plomb.
Argumentacja skarżącej spółki, że urządzenie rejestrujące posiadało ważne badania kontrolne byłaby zasadna w sytuacji wykazania, iż stwierdzona w toku kontroli sytuacja powstała w sytuacji całkowicie wyłączającej odpowiedzialność przedsiębiorcy. Skarżąca spółka takich okoliczności nie uprawdopodobniła. Tym samym zasadne było w ocenie Sądu nałożenie za to naruszenie kary w wysokości 1000 zł.”
II. Pęknięta tarcza hamulcowa.
„Kontrola pojazdu dokonana w dniu 29 września 2020 r. badaniem organoleptycznym wykazała także usterkę pojazdu w postaci pęknięcia na całej szerokości tarczy hamulcowej, przedniego prawego koła.
Stosownie do treści art. 66 ust. 1 prawa o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:
1) nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2) nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;
3) nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;
4) nie powodowało niszczenia drogi;
5) zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;
6) nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.1
Z ustaleń faktycznych dokonanych przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego, znajdujących potwierdzenie w protokole z oględzin i materiale fotograficznym zasadne było nałożenie kary określonej w lp. 9.2. załącznika nr 3 do u.t.d. Zdaniem Sądu, z uwagi na skalę zużycia, dla stwierdzenia usterki w przednim prawym kole pojazdu wystarczająca była już wzrokowa ocena tarczy hamulcowej. Pęknięcia te nie są mikropęknięciami, co widać także na zdjęciach.
Organy Inspekcji Transportu Drogowego zasadnie oceniły zebrany materiał dowodowy, a analiza materiału fotograficznego dokumentującego stwierdzone w niniejszej sprawie nieprawidłowości potwierdza – w ocenie Sądu – występowanie licznych pęknięć na całym obwodzie tarczy hamulcowej, co jest widoczne gołym okiem i co pozwala uznać za bezzasadne zarzuty skargi związane z naruszeniem art. 7 i art. 8 k.p.a.
Ponieważ ujawniona w trakcie kontroli usterka układu hamulcowego (tarcz hamulcowych) stanowiła zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego, to prawidłowo kontrolujący zakwalifikowali ją jako niebezpieczną.2
Do podstawowych obowiązków przedsiębiorcy należy bieżący nadzór nad pracą zatrudnionych kierowców oraz pojazdami będącymi własnością przedsiębiorstwa.
Podmiot wykonujący transport ma bowiem zapewnić właściwą organizację i dyscyplinę pracy ogólnie wymaganą w stosunku do prowadzenia przewozów drogowych, a nie jedynie stworzyć warunki do przestrzegania przez kierowców czasu pracy kierowcy.
Samo przeszkolenie kierowców czy zapoznanie ich z regulaminem jest niewystarczające, jeżeli przedsiębiorca tylko pozornie egzekwuje przestrzeganie ustalonych zasad. Ponadto przedsiębiorca powinien organizować pracę kierowcy w taki sposób, aby zadania przewozowe powierzone kierowcy nie kolidowały jednocześnie z możliwością ich wykonania w zgodzie z obowiązującymi normami czasu pracy kierowców. Powyższe powinno więc uwzględniać długość i przebieg tras koniecznych do pokonania przez kierowcę.”3
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
1 W myśl § 15 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2016 r., poz. 2022 ze zm.), hamulce pojazdu powinny zachowywać wymaganą sprawność niezależnie od drgań i wpływów atmosferycznych, na jakie są narażone w normalnych warunkach eksploatacji.
Stosownie do treści przepisu określonego w lp. 9.2. załącznika nr 3 do u.t.d. wykonywanie przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę lub usterki układu hamulcowego, połączeń układu kierowniczego, kół, opon, zawieszenia, podwozia lub innego wyposażenia, zakwalifikowaną jako niebezpieczną – za każdy pojazd, sankcjonowane jest karą w wysokości 2000 zł.
2 Trafna jest także ocena organu o braku podstaw do zastosowania w sprawie art. 92c ust. 1 u.t.d., bowiem żadna z przesłanek wskazanych w tym przepisie nie wystąpiła. Nieuzasadnione przekonanie skarżącej spółki o braku odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia nie mogą być uznane za okoliczności, o których mowa w art. 92c ust. 1 u.t.d. Sformułowane w tym zakresie zarzuty zmierzają do wykazania, że w sprawie zostały wykazane okoliczności egzoneracyjne, o których mowa w art. 92c ust. 1 u.t.d., natomiast organy nie uwzględniły tych okoliczności na korzyść strony skarżącej.
3 III SA/Lu 19/22 – Wyrok WSA w Lublinie; Data orzeczenia: 2022-05-17; orzeczenie nieprawomocne; Data wpływu: 2022-01-17; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie; Symbol z opisem: 6037 Transport drogowy i przewozy; Hasła tematyczne: Transport; Skarżony organ: Inspektor Transportu Drogowego
By dP • Nasi Goście i Współpracownicy diagnozują 0 • Tags: BRD, Hamulce, jakość badań technicznych, nadzór właściciela, stan techniczny ciężarówek, tachograf, WITD, WSA, wyrok sądu