mar 24 2021
18.000 ZŁ ODSZKODOWANIA ZA NIEWYKORZYSTANY URLOP
Ponad 18.000 zł odszkodowania zapłaci SKP w Puławach należąca do M.B. za niewykorzystany urlop insp. UDS-a o inicjałach B.W., który pracował w systemie tydzień pracy/tydzień wolny, a który został zwolniony z pracy za (rzekomy?) brak lojalności wobec pracodawcy. Z tym wyrokiem powinien zapoznać się każdy z nas (tak pracobiorcy, jak i pracodawcy).
Oto liczne wyjątki z uzasadnienia w tej sprawie:
„(…) Sąd Rejonowy zważył co następuje:
Żądanie powoda, zasądzenia na jego rzecz ekwiwalentu za niewykorzystany przez niego w okresie zatrudnienia w firmie u pozwanego urlop wypoczynkowy, co do zasady, zasługuje na uwzględnienie .
(…). W piśmie z dnia 24 marca 2020r. pozwany wypowiedział powodowi umowę o pracę ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2020r., zwalniając go z obowiązku świadczenia pracy, uzasadniając swoją decyzję tym, że:
- powód nie wywiązuje się z powierzonych mu obowiązków
- min. wprowadza klientów błąd odnośnie jakości urządzeń służących naprawie,
- wykonuje w godzinach pracy czynności nie zlecone przez pracodawcę,
- wykorzystuje w znacznej mierze czas pracy na prywatne rozmowy telefoniczne,
- przedstawia fałszywy wizerunek firmy pozwanego poprzez nazywanie usług wykonywanych jako złe
- i kierowanie klientów do konkurencyjnych zakładów
( akta osobowe). Następnie pozwany uznając, że okres wypowiedzenia winien wynosić nie 1 miesiąc, a 3 miesiące, wypłacił powodowi wynagrodzenie za skrócony okres wypowiedzenia ( bezsporne).
(…). W dniu 1 stycznia 2016r. strony zawarły umowę o pracę, najpierw na okres próbny, potem na czas określony i w ramach tych umów, powód pracował jako diagnosta samochodowy, w wymiarze pełnego etatu. ( akta osobowe). Powód otrzymał zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności ( akta osobowe). Od dnia 1 stycznia 2017r. strony łączyła umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony, powód pracował dalej jako diagnosta samochodowy, w wymiarze pełnego etatu (akta osobowe). Kolejnymi aneksami do umowy o pracę zmieniana była wysokość wynagrodzenia i od 1 stycznia 2020r. wynagrodzenie miesięczne powoda ustalono na kwotę 3.789,93 zł ( akta osobowe, zaświadczenie k.26).
Powód w okresie zatrudnienia u pozwanego równolegle pracował od sierpnia 2010r. u innego pracodawcy ( bezsporne).
Od początku zatrudnienia powoda w firmie u pozwanego strony ustaliły, że powód będzie pracował jako diagnosta przez jeden tydzień codziennie od poniedziałku do piątku w godz. najpierw 8.00- 20.00, a potem 8.00-19.00, czyli po 11 godzin dziennie, a w soboty 6 godzin, w kolejnym tygodniu nie będzie wykonywał pracy tj. kolejny tydzień będzie dla niego wolnym od pracy u pozwanego i tak naprzemiennie ( zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc- 00:02:12 nagrania protokołu rozprawy z dnia 7.01.21). Pozwany zatrudniał, oprócz powoda, na podstawie umowy o prace zawartej na cały etat także drugiego diagnostę Ł. Z., który pracował na zmianę z powodem, naprzemiennie tj. przez tydzień ( gdy powód nie pracował), codziennie od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-19.00, a w soboty 6 godzin, w kolejnym tygodniu, gdy powód pracował, miał wolne ( zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc, zeznania świadka Ł. Z. złożone na piśmie k.97-99v).
W związku z takim systemem pracy ani powód ani Ł. Z. nie przepracowali w żadnym miesiącu godzin pracy adekwatnych do pełnego etatu, tylko tych godzin było od 100 do 140 miesięcznie (zeznania stron słuchanych w trybie art. 299 kpc).
Za każdy miesiąc pracy powód otrzymywał od pozwanego wynagrodzenie w wysokości umówionej w umowie o pracę i kolejnych aneksach ( bezsporne).
W 2018 r. pozwany sporządził obwieszczenie o systemie pracy i rozkładzie czasu pracy oraz okresie rozliczeniowym i poinformował, że dla pracowników diagnostów obowiązuje równoważny czas pracy do 12 godzin, a rozkład czasu pracy dla diagnostów to poniedziałek- piątek w godz. najpierw 8.00- 19.00, sobota od 8.00 do 14.00 – co drugi tydzień ( k.34).
(…). Zasądza od M. B. na rzecz B. W. kwotę 18.338,37 zł ( osiemnaście tysięcy trzysta trzydzieści osiem złotych 37/100) ;”
– – – – – – – – –
Uważam, że warto bardzo uważnie przeczytać całą tę sprawę:
http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/diagnosta/153005400002015_IV_P_000047_2020_Uz_2021-01-21_002
24 marca 2021 @ 08:25
No, Januszek pracodawca fajne powody dał na wypowiedzeniu, powinien je wszystkie zamienić na „- nie chce klepać samych dowodów tylko sprawdza te cholerne pojazdy odstraszając klientów”. Przecież wiadomo o co jemu chodzi… Przynajmniej mu jeszcze diagnosta utarł nosa i trochę kasy przytulił na odchodne.
24 marca 2021 @ 08:52
Tak na marginesie . . . ., bo zapomniałem dopisać, że
Prawo UE (patrz: pkt 34 ze wstępu do Dyrektywy nr 45/2014) gwarantuje nam pełną niezależność w pracy na SKP!
Od roku 2014 r. (ponad 6 lat) urzędnicy naszego (?) resortu transportu nie potrafili przenieść tej naszej niezależności do polskiego Prawa, tj. do ustawy PoRD. Zabrakło im wiedzy, czasu i kompetencji, aby to jedno zdanie wprowadzić do ustawy.
Pozdrawiam
dP
19 sierpnia 2021 @ 07:31
Jest już ciąg dalszy tej ciekawej sprawy: https://www.diagnostasamochodowy.pl/2021/koszt-niezgodnego-z-prawem-zwolnienia-insp-uds-a/