TDT POZBAWIA UPRAWNIEŃ

TDT pozbawia uprawnień, a urzędnicy tak mają, że tańczą, jak im zagrają. Gdyby wcześniej tę OSKP wreszcie prawidłowo i rzetelnie skontrolowano, to i uprawnienia by do dziś zachowano. A tak . . . . .  

Na rozprawie 12 czerwca 2019 r. rozpatrzono sprawę ze skargi R.S. na decyzję SKO z 1 lipca 2016 r. w przedmiocie cofnięcia uprawnień naszemu koledze uprawnionemu diagnoście samochodowemu, który je posiadał od 6 maja 2015 r. (wydane przez Starostę).¹

28 grudnia 2015 r. Starosta wszczął z urzędu postępowanie administracyjne wobec naszego kolegi, zatrudnionego na Okręgowej SKP należącej do przedsiębiorstwa Firma A Sp. j. M D w W., z powodu przeprowadzenia OBT z naruszeniem wymagań z przepisu art. 81 ust. 11 pkt 4 oraz art. 81 ust. 12 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W wyniku kontroli z 9 grudnia 2015 r. ustalono, że nasz kolega przeprowadził 18 września 2015 r. z wynikiem „P”-pozytywnym OBT naczepy ciężarowej ADR, która jest przystosowana do przewozu paliw płynnych bez wykonania DBT oraz bez stosownych dokumentów TDT.²

Z donosu TDT z 5 listopada 2015 r. wynika, że w okresie od dnia 1 września 2014 r. do dnia 18 października 2015 r. ww. naczepa ciężarowa nie posiadała ważnego protokołu z badania technicznego.

Organ ocenił działanie naszego kolegi, jako stanowiące zagrożenie dla BRD, a w związku z tym dla życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia i środowiska.

W treści swojego odwołania nasz kolega zarzucił ograniczenie postępowania dowodowego do adnotacji w DR o tym, że naczepa była przystosowana do przewozu paliw płynnych, podczas gdy:

• wymaganym było dokonanie oględzin pojazdu,

• przesłuchanie właściciela pojazdu oraz kierowcy, czy rzeczywiście pojazd ten był w momencie badania przystosowany do przewozu paliw płynnych.

Nasz odwołujący się kolega zwrócił uwagę, że pismo/donos TDT z dnia 2 listopada 2015 r.³ nie potwierdza, że pojazd w dniu BT był przystosowany do przewożenia paliw płynnych, albowiem sam TDT w swoim piśmie wskazuje, że w okresie od dnia 1 września 2014 r. do dnia 18 października 2015 r. naczepa ta nie posiadała ważnego protokołu z badania technicznego stwierdzającego sprawność urządzenia technicznego podlegającego dozorowi technicznemu wydanego przez właściwy organ oraz nie była ujęta w ewidencji TDT. Logicznym jest więc, że jeżeli ona nie była w tym okresie badana, to TDT nie może mieć wiedzy, jakie faktyczne własności techniczne miała naczepa i do czego służyła.

Nasz kolega wskazał ponadto, że organ zignorował dowód w postaci oświadczenia właściciela przyczepy, w którym podano, że w dniu badania przewoził jedynie materiały sypkie. Wskazał też, że urządzenie techniczne podlegające dozorowi ma być zamontowane a nie tylko wpisane w dokumentach pojazdu na moment badania technicznego. Zdaniem naszego odwołującego się kolegi, to rzeczywiste przeznaczenie pojazdu w dacie badania przesądza o procedurze jego badania, w szczególności, że w przepisie art. 81 ust. 12 ustawy Prawo o ruchu drogowym stanowi się „o zamontowanym urządzeniu” a nie o tym, że tylko zgodnie z dokumentami pojazd ma być przeznaczony do przewozu materiałów niebezpiecznych.

Na koniec nasz kolega podkreślił, że zastosowana wobec niego sankcja w postaci pozbawienia uprawnień na 5 lat jest zbyt daleko idącą, gdyż polegała jedynie na ewentualnym naruszeniu przepisów opisujących procedurę BT.

Zaś SKO w swoim uzasadnieniu zaznaczył, że my:

• z jednej strony – nie jesteśmy uprawnieni do sprawdzenia kompletności, rodzaju i prawidłowości działania wyposażenia urządzenia technicznego zamontowanego na pojeździe, rodzaju przewożonego materiału w cysternie, czy sposobu jej eksploatacji. Tego rodzaju oceny dokonuje wyłącznie właściwy organ dozoru technicznego.

• Z drugiej strony – niezbędne nam dane o tym, czy urządzenie techniczne zamontowane na pojeździe podlega dozorowi technicznemu dostarcza nam w pierwszej kolejności jego TZ oraz jego konstrukcja.

• Z trzeciej strony (księżyca?) „wykluczona jest przy tym możliwość dokonywania samodzielnie przez diagnostę oceny koniecznego zakresu badania technicznego pojazdu.”

Tym samym, zdaniem tegoż SKO:

1. O zakresie naszego BT nie decyduje ustawa, tylko to, co jest napisane na jakiejkolwiek TZ (mazakiem też?) lub, jeśli ma odpowiedni konstrukcyjny wygląd (np. beczki do kiszenia ogórów?).

2. Zaś będąc pozbawieni samodzielnej oceny zakresu BT, które mamy wykonać, rzekomo musimy każdorazowo wołać na naszą SKP jakiegoś przedstawiciela SKO, aby nas poratował w tym naszym braku „samodzielności” i każdorazowo wskazał konieczny zakres każdego BT pojazdu, który nam się trafi.

Chyba większej bzdury nie czytałem od dawna . . . . ..

Jedno jest pewne, cysterny do przewozu materiałów sypkich nie stanowią żadnego zagrożenia dla BRD! I sam nie wiem, jak rozwiązać taki problem, gdy cysterna do przewozu gazów i paliw przewozić będzie materiał sypki. Może warto za takim każdym razem dokumentować ten fakt poprzez „zameldowanie się” np. w TDT (W-wa Chałubińskiego 8?), ITD, Policji w celu sporządzenia właściwej dokumentacji?

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga naszego kolegi wniesiona w niniejszej nie zasługuje na uwzględnienie.

WSA nie ocenia też – niestety – wypisywanych wcześniej bzdur.

Ten WSA nie ocenia też – niestety, czy Firma A Sp. j. M D w W. uczyniła sobie z takiego „marketingowego” procederu stałe źródełko lojalnych klientów, którzy zawsze przybiegną z uwagi na niższą cenę BT (bez dodatku za ADR lub za Taxi, Gaz, itp., itd., et’cetera). Kto ma sprawdzić, ile takich BT (bez ADR) wykonano na tej OSKP w trakcie ostatnich 10 lat?!?!

Niestety, nie sprawdzi tego zapewne i tamtejszy nadzór…..

Za to będą się mścić na koledze, któremu tak kazano wykonywać BT i za to mu płacono, bo rosły obroty!

Zdaniem WSA, nasz kolega (skarżący) cyt.:

„nie zdołał dowieść, że w poddanym badaniu pojeździe przewożone były inne materiały niż płynne, składał jedynie gołosłowne w tym względzie oświadczenia na piśmie.”

A co miał składać, gdy odrzucano wnioski o przesłuchanie kierowcy i właściciela naczepy?

Nawet, jeśli jest prawdą, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym nie budzi wątpliwości, iż sformułowanie

„uprawniony organ cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych w razie stwierdzenia okoliczności określonych w art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 p.r.d.”

jednoznacznie wskazuje, że żadne inne okoliczności nie mogą być brane pod uwagę, to pozostaje jeszcze Rozum, Wiedza, Zdrowy Rozsądek, Logika, Prawo UE!

Ten WSA posiada wiedzę o tym, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne (sygn. akt P 16/16) czy art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) w zakresie, w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych, jest zgodny z art. 65 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji i Trybunał Konstytucyjny w postanowieniu z dnia 19 grudnia 2017 r. umorzył postępowanie ze względów proceduralnych (niedopuszczalność wydania wyroku, brak przesłanki funkcjonalnej). Ale posiadać wiedzę to już dziś za mało. Bo swoją wiedzę trzeba umieć wykorzystać dla społecznego dobra. I brak wyroku TK jest tą właśnie przesłanką wskazującą na konieczność zmiany dotychczasowego trybu i sposobu orzekania w naszych sprawach. Gdy ktoś ucieka z podkulonym ogonem (a zrobił to TK), to musi znaleźć się wreszcie odważny Sąd, który (tchórzliwie uciekającemu?) wskaże właściwą, bo cywilizowaną i zgodną z Prawem UE drogę.

I ten wyrok przybliżył Wam

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –