O jakości pomocy prawnej a także o staroście w Inowrocławiu i jego urzędnikach w kontekście wyroku NSA.
Tym razem sprawa jest typowa dla naszego nadzoru z odrobiną gorzkiego humoru.1
16 kwietnia 2019 r. NSA nie spiesząc się zbytnio, bo po prawie 3 latach (także od tzw. „dobrej zmiany”, która miała skrócić te terminy) rozpatrywał skargę kasacyjną naszego kolegi Z.P. od wyroku WSA w Bydgoszczy2 w sprawie ze skargi Z.P. na decyzję SKO w Bydgoszczy z maja 2016 r. w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty samochodowego oddala skargę kasacyjną
A było to tak, że decyzją z kwietnia 2016 r. Starosta Inowrocławski cofnął naszemu koledze uprawnionemu diagnoście samochodowemu o inicjałach Z.P. uprawnienie do wykonywania BT pojazdów. W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że w lutym 2016 r. Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Inowrocławiu przesłał zawiadomienie, z którego wynikało, że wyrokiem z października 2014 r., nasz kolega został uznany za winnego przyjęcia korzyści majątkowej w zamian za poświadczenie nieprawdy w dokumentach potwierdzających wykonanie BT i sprawność 6-ciu (słownie: sześciu) pojazdów, które faktycznie nie miały miejsca, za co został skazany na karę jednego roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny. Wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zostało zawieszone na okres próby trzech lat. Wyrok ten uprawomocnił się w listopadzie 2015 r. (został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy).
Mamy więc tu opisaną taką sytuację, że Starosta Inowrocławski przez co najmniej 2 lata (od 2014 do 2016 r.) nic nie zrobił w tej sprawie, tworząc w ten sposób parasol ochronny nad patologiami w naszej branży.
A prawda, której nie znajdziecie w tym wyroku jest taka, że ten Starostwa wiedział o tej sprawie jeszcze wcześniej o co najmniej 12 m-cy, albowiem organa ścigania już na etapie postępowania przygotowawczego tradycyjnie i oficjalnie zwracają się do starostwa/WK po informacje dowodowe niezbędne dla pomyślnego zamknięcia swojego postępowania (o uprawnieniach kolegów: od kiedy i z jakimi numerami, o danej SKP, na której doszło do przestępstwa: od kiedy prowadzi działalność, dane właścicieli lub zarządzających, itd., itp., et’cetera).
W ten sposób Starosta pozwalał naszemu (?) przestępcy na pracę na SKP przez co najmniej kolejne 2 – 3 lata, choć miał wszelkie narzędzia prawne w ręku, aby temu wcześniej zapobiec. Ciekawe, czy to Starostwo w Inowrocławiu także w podobny sposób wspiera i ochrania inne przestępstwa oraz patologie na swoim terenie odwlekając podjęcie stosownych kroków prawnych przez 2 – 3 lata . . . . – ?
Ja nie podejrzewam tu korupcji, tylko typowy w Polsce urzędniczy oportunizm3 i tzw. „tumiwisizm” w zakresie dbałości o tę ważną wartość dla całego naszego społeczeństwa, jaką jest BRD.
Nasz kolega Z.P. odwoływał się od decyzji o pozbawieniu go uprawnień do kolejnych możliwych instytucji i . . . . . – wszędzie przegrywał.
Analizując ten wyrok trudno nie zauważyć, że ta przegrana jest także uzasadniona błędną linią obrony. Trudno przejść do porządku dziennego na tym, że obrońca naszego kolegi nie wiedział o stosownym orzecznictwie NSA4 lub o tym, że Trybunał Konstytucyjny wystraszył się naszej sprawy i zamiast ją ostatecznie rozstrzygnąć, to ją tylko umorzył.5 Więc jakże kuriozalny (głupi, bezzasadny, bezmyślny?) był tu wniosek o zawieszenie tej sprawy do czasu rozstrzygnięcia tej kwestii przez TK, która przecież już dawno temu została rozstrzygnięta (niestety – na naszą niekorzyść!).
W ten sposób naszemu koledze (i takiemu prawnikowi?) zostało już niewiele czasu na odwołanie się do jedynych sprawiedliwych Sądów, które są wyłącznie w UE. Jeżeli nasz kolega z tak kiepskim obrońcą walczył tak wytrwale i zaszedł aż do NSA, to proponuję nie rezygnować. Warto powalczyć jeszcze trochę i złożyć skargę do Trybunału UE. W tym celu należy:
albo zmienić obrońcę na lepszego,
albo dokonać analizy naszego prawa z uwzględnieniem Prawa obowiązującego w UE.
Warto przy tym użyć prawnych argumentów autorstwa dr Wiesława Czerwińskiego, które także wsparł RPO i HFPC oraz dr Rafał Szczerbicki!
Czego życzy
dziadek Piotra
– – – – – – – – – – –
1II GSK 861/17 – Wyrok NSA; Data orzeczenia: 2019-04-16; orzeczenie prawomocne; Data wpływu: 2017-03-10; Sąd: Naczelny Sąd Administracyjny; Sygnatury powiązane: II SA/Bd 745/16 – Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2016-09-28; Skarżony organ: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji; Treść wyniku: Oddalono skargę kasacyjną.
3Oportunizm (łac. opportunus dosł. (wiatr wiejący) w kierunku portu; przychylny, korzystny, wygodny – postawa moralna charakteryzująca się rezygnacją ze stałych zasad moralnych lub przekonań dla osiągnięcia doraźnych (Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968, s. 697) korzyści, wybieranie zawsze tego, co jest w danej sytuacji bezpieczne i korzystne. Oportunizm jest podobny do konformizmu – dana jednostka łatwo ulega wpływom grupy, jednak nie jest to jedna określona grupa a każda, która w danym momencie ma przewagę nad innymi (Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 383.). Także ugodowość i uchylanie się od jakiejkolwiek inicjatywy.
4wątpliwości te zostały ostatecznie wyjaśnione przez uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 marca 2012 r. sygn. akt II GSP 2/11 (publ.: https://cbois.nsa.gov.pl). Naczelny Sąd Administracyjny zajął w tej uchwale stanowisko, że: „sposób ujawnienia dopuszczenia się przez diagnostę naruszenia określonego w art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, nie ma znaczenia dla oceny możliwości zastosowania sankcji przewidzianej w tym przepisie”.
5z inicjatywy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. akt III SA/Po 1167/15), który zwrócił się do TK z pytaniem prawnym: „Czy przepis art. 84 ust.3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, w zakresie w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych – jest zgodny z art. 65 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz z art. 2 Konstytucji.”
Od początku moim zamiarem było, aby dostęp do tej strony pozostał zawsze bezpłatny. Tak, jak i dostęp do wszystkich zamieszczanych tu tekstów.
Pierwotnie strona ta miała on należeć do SDS-u, potem do OSDS-u. Ale stało się inaczej i nie czas wracać do przeszłości.
Nie planuję żadnych ograniczeń dostępu ani żadnych opłat. Ale niestety, są i koszty prowadzenia tej strony. Dlatego, po 7-miu latach pisania, jeśli chcielibyście nas/mnie wesprzeć swoją dobrowolną wpłatą dowolnej wielkości/wysokości, to będzie mi/nam bardzo miło.
Wasze wsparcie będzie jednocześnie wsparciem naszego "wolnego słowa" w branży, choć zapewne pomoże w oczekiwanym rozwoju naszej strony. A plany mamy ambitne i ciekawe.
Jeśli się zdecydujecie, to bardzo proszę o wpłatę/datek na podane poniżej konta bankowe.
Z góry dziękuję za Wasze życzliwe wsparcie!
R. Błażej Kowalski
vel dziadek Piotra ("dP")
R. Błażej Kowalski,
Nazwa banku: PKO BP,
Tytuł wpłaty: na rozwój Informatora,
Nr konta 24 1020 3017 0000 2802 0073 3170
Redakcja
Tytuł
„Informator insp. UDS-a”
Adres siedziby redakcji
64-920 Piła, ul. Wenedów 7/15
Redaktor naczelny
Romuald Błażej Kowalski, ur. 27.01.1952 r. Wolsztyn; PESEL 52012713096, obywatelstwo Polska; zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Wydawca
Romuald Błażej Kowalski, zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
cze 26 2019
O JAKOŚCI POMOCY PRAWNEJ I O STAROŚCIE W INOWROCŁAWIU
O jakości pomocy prawnej a także o staroście w Inowrocławiu i jego urzędnikach w kontekście wyroku NSA.
Tym razem sprawa jest typowa dla naszego nadzoru z odrobiną gorzkiego humoru.1
16 kwietnia 2019 r. NSA nie spiesząc się zbytnio, bo po prawie 3 latach (także od tzw. „dobrej zmiany”, która miała skrócić te terminy) rozpatrywał skargę kasacyjną naszego kolegi Z.P. od wyroku WSA w Bydgoszczy2 w sprawie ze skargi Z.P. na decyzję SKO w Bydgoszczy z maja 2016 r. w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty samochodowego oddala skargę kasacyjną
A było to tak, że decyzją z kwietnia 2016 r. Starosta Inowrocławski cofnął naszemu koledze uprawnionemu diagnoście samochodowemu o inicjałach Z.P. uprawnienie do wykonywania BT pojazdów. W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że w lutym 2016 r. Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Inowrocławiu przesłał zawiadomienie, z którego wynikało, że wyrokiem z października 2014 r., nasz kolega został uznany za winnego przyjęcia korzyści majątkowej w zamian za poświadczenie nieprawdy w dokumentach potwierdzających wykonanie BT i sprawność 6-ciu (słownie: sześciu) pojazdów, które faktycznie nie miały miejsca, za co został skazany na karę jednego roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny. Wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zostało zawieszone na okres próby trzech lat. Wyrok ten uprawomocnił się w listopadzie 2015 r. (został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy).
Mamy więc tu opisaną taką sytuację, że Starosta Inowrocławski przez co najmniej 2 lata (od 2014 do 2016 r.) nic nie zrobił w tej sprawie, tworząc w ten sposób parasol ochronny nad patologiami w naszej branży.
A prawda, której nie znajdziecie w tym wyroku jest taka, że ten Starostwa wiedział o tej sprawie jeszcze wcześniej o co najmniej 12 m-cy, albowiem organa ścigania już na etapie postępowania przygotowawczego tradycyjnie i oficjalnie zwracają się do starostwa/WK po informacje dowodowe niezbędne dla pomyślnego zamknięcia swojego postępowania (o uprawnieniach kolegów: od kiedy i z jakimi numerami, o danej SKP, na której doszło do przestępstwa: od kiedy prowadzi działalność, dane właścicieli lub zarządzających, itd., itp., et’cetera).
W ten sposób Starosta pozwalał naszemu (?) przestępcy na pracę na SKP przez co najmniej kolejne 2 – 3 lata, choć miał wszelkie narzędzia prawne w ręku, aby temu wcześniej zapobiec. Ciekawe, czy to Starostwo w Inowrocławiu także w podobny sposób wspiera i ochrania inne przestępstwa oraz patologie na swoim terenie odwlekając podjęcie stosownych kroków prawnych przez 2 – 3 lata . . . . – ?
Ja nie podejrzewam tu korupcji, tylko typowy w Polsce urzędniczy oportunizm3 i tzw. „tumiwisizm” w zakresie dbałości o tę ważną wartość dla całego naszego społeczeństwa, jaką jest BRD.
Nasz kolega Z.P. odwoływał się od decyzji o pozbawieniu go uprawnień do kolejnych możliwych instytucji i . . . . . – wszędzie przegrywał.
Analizując ten wyrok trudno nie zauważyć, że ta przegrana jest także uzasadniona błędną linią obrony. Trudno przejść do porządku dziennego na tym, że obrońca naszego kolegi nie wiedział o stosownym orzecznictwie NSA4 lub o tym, że Trybunał Konstytucyjny wystraszył się naszej sprawy i zamiast ją ostatecznie rozstrzygnąć, to ją tylko umorzył.5 Więc jakże kuriozalny (głupi, bezzasadny, bezmyślny?) był tu wniosek o zawieszenie tej sprawy do czasu rozstrzygnięcia tej kwestii przez TK, która przecież już dawno temu została rozstrzygnięta (niestety – na naszą niekorzyść!).
W ten sposób naszemu koledze (i takiemu prawnikowi?) zostało już niewiele czasu na odwołanie się do jedynych sprawiedliwych Sądów, które są wyłącznie w UE. Jeżeli nasz kolega z tak kiepskim obrońcą walczył tak wytrwale i zaszedł aż do NSA, to proponuję nie rezygnować. Warto powalczyć jeszcze trochę i złożyć skargę do Trybunału UE. W tym celu należy:
I napisać wreszcie tę skargę – https://www.diagnostasamochodowy.pl/2018/skarga-do-strasburga/
Warto przy tym użyć prawnych argumentów autorstwa dr Wiesława Czerwińskiego, które także wsparł RPO i HFPC oraz dr Rafał Szczerbicki!
Czego życzy
dziadek Piotra
– – – – – – – – – – –
1 II GSK 861/17 – Wyrok NSA; Data orzeczenia: 2019-04-16; orzeczenie prawomocne; Data wpływu: 2017-03-10; Sąd: Naczelny Sąd Administracyjny; Sygnatury powiązane: II SA/Bd 745/16 – Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2016-09-28; Skarżony organ: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji; Treść wyniku: Oddalono skargę kasacyjną.
2 z 28 września 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 745/16.
3 Oportunizm (łac. opportunus dosł. (wiatr wiejący) w kierunku portu; przychylny, korzystny, wygodny – postawa moralna charakteryzująca się rezygnacją ze stałych zasad moralnych lub przekonań dla osiągnięcia doraźnych (Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968, s. 697) korzyści, wybieranie zawsze tego, co jest w danej sytuacji bezpieczne i korzystne. Oportunizm jest podobny do konformizmu – dana jednostka łatwo ulega wpływom grupy, jednak nie jest to jedna określona grupa a każda, która w danym momencie ma przewagę nad innymi (Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 383.). Także ugodowość i uchylanie się od jakiejkolwiek inicjatywy.
4 wątpliwości te zostały ostatecznie wyjaśnione przez uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 marca 2012 r. sygn. akt II GSP 2/11 (publ.: https://cbois.nsa.gov.pl). Naczelny Sąd Administracyjny zajął w tej uchwale stanowisko, że: „sposób ujawnienia dopuszczenia się przez diagnostę naruszenia określonego w art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, nie ma znaczenia dla oceny możliwości zastosowania sankcji przewidzianej w tym przepisie”.
5 z inicjatywy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygn. akt III SA/Po 1167/15), który zwrócił się do TK z pytaniem prawnym: „Czy przepis art. 84 ust.3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, w zakresie w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych – jest zgodny z art. 65 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz z art. 2 Konstytucji.”
By dP • DIAGNOSTA od PoRD 0 • Tags: diagnosta, diagnosta samochodowy, Konstytucja, NSA, PoRD - ustawa Prawo o Ruchu Drogowym, rola starostwa, Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO), starostwo, WSA, Wydział Komunikacji, wyrok sądu