GITD I DTD

– – – – – – – – – –

GITD, czyli Główny Inspektor Transportu Drogowego zwrócił uwagę, że w projektowanych przepisach § 3 ust. 1 pkt 8a, 10a oraz 12a zmienianego rozporządzenia wprowadzone zostało nieostre sformułowanie dotyczące podwyższenia dopuszczalnej masy całkowitej o treści: „może zostać powiększona” – podczas, gdy w innych jednostkach redakcyjnych § 3 funkcjonuje bardziej jedno znaczne sformułowanie o treści: „dopuszcza się”.
Jeżeli zwiększenie dopuszczalnej masy całkowitej nie będzie jednoznaczne i nie będzie wskazywało konkretnej wartości uprawniony diagnosta samochodowy przeprowadzający badanie techniczne takiego pojazdu przed pierwszą rejestracją w Polsce nie będzie w stanie ustalić dokładnej wartości masy instalacji zasilania pojazdu paliwem alternatywnym, o którą może zwiększyć dopuszczalną masę całkowitą badanego pojazdu.
Zdaniem GITD nie zostało wskazane jakie przesłanki – poza ogólną – tj. „zastosowaniem technologii paliw alternatywnych” – będą decydowały o ustaleniu wartości podwyższenia dopuszczalnej masy całkowitej w dopuszczalnym przedziale 1 – 1000 kg., tj. maksymalnie do 1 tony.
W przypadku zastosowania do zasilania pojazdu technologii paliw alternatywnych, powinna zostać wskazana jednoznacznie konkretna wartość jego dopuszczalnej masy całkowitej – np. powiększona konkretnie o 1 tonę (a nie maksymalnie o 1 tonę), w stosunku do pojazdów z konwencjonalnym układem zasilania.
Rozwiązanie takie wydaje się o tyle zasadne, że w innych przepisach przedmiotowego rozporządzenia dopuszcza się podwyższenie dopuszczalnej masy całkowitej (maksymalnie) o 1 tonę.
WITD wskazał, że nie zostało wyjaśnione, jakie przesłanki spośród wszystkich pojazdów zasilanych paliwem alternatywnym będą wyróżniały węższą grupę pojazdów, które będą mogły mieć podwyższoną dopuszczalną masę całkowitą.
GITD zaproponował ukształtowanie § 1 pkt 3 w sposób jednoznaczny, to znaczy poprzez wskazanie konkretnej wartości dopuszczalnej masy całkowitej dla całej grupy pojazdów zasilanych paliwem alternatywnym, jednakowych co do konstrukcji (np. pojazdy samochodowe inne niż autobus, autobusy, itp.) oraz liczby osi.

Ministerstwo pragnie wyjaśnić, że dopuszczalna masa całkowita będzie różna dla każdego rodzaju pojazdu (maksymalnie do 1 tony), która będzie określana w procedurze homologacji typu pojazdu a świadectwo zgodności zawierające tę informację będzie podstawą do wystawienia dowodu rejestracyjnego.
W ocenie resortu transportu wystarczający będzie zapis przedmiotowej masy w dowodzie rejestracyjnym w pozycji F2.
Resort transportu nie widzi potrzeby wprowadzania adnotacji w dowodzie rejestracyjnym dotyczącej wartości masy instalacji zasilania pojazdu paliwem alternatywnym.
Projektodawca uzupełnił definicję pojazdu zasilanego paliwem alternatywnym poprzez zmianę brzmienia z „objęty świadectwem homologacji typu WE pojazdu” na sformułowanie: „zarejestrowany na podstawie dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy”.

GITD wskazał na konieczność zmiany treści obowiązującego obecnie § 3 ust. 1 pkt 5 i 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2016 r. poz. 2022).
Uwaga nie została uwzględniona, ponieważ nie wchodzi w zakres przedmiotowy omawianego projektu
– – – – – – – –

Z internetowej strony:
1/
http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12296603/katalog/12422068#12422068
2/
http://legislacja.rcl.gov.pl/docs//523/12296603/12422068/12422071/dokument296029.pdf