EKOLOGIA BRANŻOWA

Ekologia branżowa, czyli urzędnicze stwierdzenia co jest dla nich odpadem lub złomem nie zawsze nam się spodoba.¹

Więc musimy się pożegnać z wyścigami wraków? Ich organizatorzy nie mieli racji? A co z dziesiątkami pasjonatów takiej rywalizacji? Nie ma dla nich miejsca w naszej (?) motoryzacji?

6 czerwca 2018 r. w WSA w Gdańsku rozpatrywano sprawę ze skargi R. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) z 23 stycznia 2018 r. w przedmiocie usunięcia odpadów (także w postaci pojazdów z autokasacji).

R. Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy K. z 3 października 2017 r. nakazującą R. Ś. usunięcie odpadów z nieruchomości stanowiącej działkę obręb R., gmina K., poprzez przekazanie odpadów uprawnionym odbiorcom, w terminie dwóch miesięcy od daty kiedy decyzja stanie się ostateczna.

A było to tak, że Wójt Gminy K. wszczął postępowanie w sprawie usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania. W toku postępowania organ ustalił, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania obszar tej działki stanowi tereny rolnicze i lasy. Organ ustalił też, że właścicielami nieruchomości są: R. Ś., R. Ś., J. D. i J. Ś. i w dniu 23 czerwca 2017 r. przeprowadził z ich udziałem oględziny działki.

R. Ś. podczas przesłuchania oświadczył, że zdeponowane na przedmiotowej działce samochody przeznaczone są do naprawy oraz przeróbki na inne pojazdy a pochodzą z autokasacji.

Oświadczył, iż samochody są jego oraz klientów, którzy pozostawili samochody do naprawy. Skarżący oświadczył również, że zdeponowane opony zostały na działce po ojcu i są własnością wszystkich spadkobierców. Były z nich budowane tory przeszkód oraz służyły jako bariery ochronne. Z kolei R. Ś. oświadczył, że skarżący na działce organizował „wyścig złomów”, po których część uczestników zostawiła swoje pojazdy, które nie nadają się do użytku.

Pomimo zobowiązania przez organ do przedłożenia:

• danych adresowych osób, które pozostawiły samochody do naprawy,
• dokumentów potwierdzających możliwość dalszej ich eksploatacji wystawionych przez uprawnioną SKP (ciekawe na jakiej podstawie prawnej?),

skarżący w wyznaczonym terminie 7 dni nie dostarczył dokumentów.

W związku z powyższymi okolicznościami organ pierwszej instancji dokonał ustaleń w zakresie składowania odpadów w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz podmiotu zobowiązanego do ich usunięcia, tj. ich posiadaczy. W tym zakresie stwierdził, że R. Ś., prowadzący działalność gospodarczą jest posiadaczem odpadów – zużytych opon, uszkodzonych pojazdów, betonu i płyt krawężnikowych, zalegających na przedmiotowej nieruchomości.

Wójt wyjaśnił, że R.Ś. na żądanie organu nie wskazał konkretnego podmiotu, który zdeponował na terenie jego nieruchomości odpady. Ponadto, Wójt stwierdził, że ww. odpady nie mogą być legalnie magazynowane na terenie tej działki.

W konsekwencji, decyzją z 3 października 2017 r. Wójt Gminy K.² nakazał współwłaścicielowi działki – R.Ś. usunięcie rzekomych odpadów:

• 10 sztuk uszkodzonych pojazdów samochodowych o kodzie 16 01 04,
• 50 sztuk zużytych opon samochodowych o kodzie 16 01 03,
• betonu o wymiarach 1 m x 1 m x 70 cm,
• około 4m3 płyt krawężnikowych o kodzie 17 01 01.³

Na skutek rozpoznania odwołania R. Ś., w którym strona zakwestionowała kwalifikację przedmiotów znajdujących się na nieruchomości jako odpadów, których posiadaczem jest skarżący, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 23 stycznia 2018 r. utrzymało decyzję organu pierwszej instancji.

W niniejszej sprawie przeprowadzone przez organ pierwszej instancji postępowanie wykazało, że posiadaczem przedmiotowych odpadów jest R.Ś., który nie zaprzeczał tym ustaleniom wskazując, że zdeponowane samochody są przeznaczone do naprawy. W toku postępowania oświadczał, że znajdujące się na przedmiotowej działce „samochody są moje i klientów„, „gruz przyniesiony z sąsiedniej działki 2,3 lata temu„, „płyty krawężnikowe, płyty jumbo około 3 lata temu zostały zdeponowane„, „opony zostały po ojcu„.

Organ stwierdził, że skarżący będący współwłaścicielem nieruchomości nie może też zwolnić się z odpowiedzialności za zgromadzone na niej odpady, poprzez wskazanie na nieustalonych spadkobierców po zmarłym współwłaścicielu działki.

W skardze R. Ś. wyjaśnił, że nie poczuwa do odpowiedzialności za posprzątanie i utylizację znajdujących się na działce opon. W uzasadnieniu oświadczył, że swoje samochody wykorzystywał wraz z synem amatorsko do sportu samochodowego i nie uważa ich za odpady. Oświadczył również, że składowane na działce płyty chodnikowe oraz krawężniki zostaną wykorzystane do utwardzenia drogi dojazdowej do posesji i nie są dla niego odpadem, który należy zutylizować. W odniesieniu do opon oświadczył, że zostały one zwiezione na działkę w latach 2008-2010 i były wykorzystywane dla potrzeb zlotów samochodów terenowych, a w późniejszym czasie do wyścigów, których organizatorami byli również obecni spadkobiercy działki. Wskazał też, że swoją działalność gospodarczą prowadzi na sąsiedniej działce na podstawie umowy dzierżawy.

Na rozprawie skarżący R. Ś. popierając skargę wyjaśnił, że podpisujący decyzję organu pierwszej instancji K. L. – będący Komendantem Straży Gminnej i Inspektorem Ochrony Środowiska – jest stronniczy, ponieważ był współorganizatorem imprez, które odbywały się na przedmiotowej działce. Oświadczył, że nie wnioskował o jego wyłączenie. Podał także, że przed sądem cywilnym toczy się postępowanie w przedmiocie ustalenia sposobu korzystania z działki i sprawa o zniesienie współwłasności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny nie uwzględnił skargi (oddalił ją). Tym samym decyzja Wójta Gminy K. z 3 października 2017 r. nakazująca skarżącemu usunięcie rzekomych odpadów zalegających na działce w obrębie ewidencyjnym R., są zgodne z prawem.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy przez odpady rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Poza tym, z wyjaśnień skarżącego wynika, że od początku składowania opon na tej działce nie miały one służyć celom zgodnym z ich przeznaczeniem, ale wykorzystywane były do wyścigów wraków odbywających się na tej działce.

Zdaniem tego WSA, nie znajdują natomiast uzasadnienia w zgromadzonym materiale dowodowym zastrzeżenia sformułowane przez skarżącego w toku rozprawy 6 czerwca 2018 r. dotyczące udziału K. L. w niniejszym postępowaniu, który według skarżącego „podpisał decyzję pierwszej instancji” i był stronniczy, ponieważ był współorganizatorem imprez odbywających się na tej działce.

A ja się zastanawiam, gdzie ostatnio widziałem opony stanowiące bariery na wyścigach pojazdów. Czy to był stadion, czy jakieś lotnisko, czy tereny targowe, już nie pamiętam. Ale wiem jedno, że to była oficjalna impreza motoryzacyjna, która transmitowano nawet w tv. Czyżby takie i podobne imprezy motoryzacyjne można było skutecznie i tak stosunkowo łatwo obalić czyniąc zarzut organizatorom, że opony stanowiące barierę bezpieczeństwa są odpadem? I to wszystko przy użyciu naszego (?) sądownictwa administracyjnego!

Prawda, że to ciekawe. Która impreza będzie następna?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – –