PODSUMOWANIE SPRAWY „DŁUŻYCY” – cz. III

3 komentarze

1. dP
   28 maja 2017 @ 11:43

   Dziękujemy Koledze „Praktyk”-owi, który zapomniał podpisać się pod swoja opinią.

   Myślę, że już na bazie tej opinii możliwe są dwa/trzy wnioski porsonalne, które powinna sporządzić jakaś nasza branżowa organizacja:

   1/ do szefa tamtejszej złotowskiej Policji, która tak nieudolnie zbierała te materiały dowodowe,

   2/ do szefa Prokuratury, który nadzorował takie nieprofesjonalnie zbierane dowody,

   3/ do Ministra Sprawiedliwości, który powinien wyjaśnić rolę wymiaru sprawiedliwości dla parasola ochronnego nad szefem firmy, którego działania doprowadziły do śmierci dwóch młodych osób, za którą to śmierć obarczono co najmniej jedną niewinną osobę,

   4/ Do naszego resortu transportu o jego bierne i tradycyjnie niejednoznaczne stanowisko w sprawie, co spowodowało śmierć dwóch młodych ludzi (to nie my wydawaliśmy DR na te „przyczepy” z kłonicami),

   i pozdrawiam
   dP

   Reply

2. ZEZWALAM
   28 maja 2017 @ 20:46

   na zamieszczenie tego materiału na naszych forach branżowych.

   To co się stało z oskarżeniem naszej diagnostki to jest nieprzeciętny skandal.
   Jeżeli OSDS w tej sprawie żąda, specjalnej prośby od poszkodowanej
   to w tym momencie rola OSDS ogranicza się wyłącznie do organizacji kolesiów
   a nie do takiej, która powinna bronić wszystkich diagnostów.
   Przedstawiłem materiał z dokumentów i jest on wiarygodny.
   Oczekuje od OSDS zamieszczenia tego materiału na swoim forum, choćby dlatego aby inni mogli zamieścić swoje uwagi, które będzie można wykorzystać w postępowaniu procesowym.
   Zastanówcie się państwo bo wszystkich Was może to spotkać?
   Jeżeli nie zaczniecie solidarnie współpracować to lepiej zakończcie swoja działalność.
   Jesteście jedyną legalna organizacją zdolna do prawnej i legalnej obrony diagnostów.
   Pozdrawiam.
   Praktyk
   PS. Być może w tej sprawie zostanie zaangażowana telewizja przy współpracy OSDS
   lub też nie.

   Reply

3. dP
   28 maja 2017 @ 22:48

   Na naszą uwagę w tej sprawie zasługuje także opinia Instytutu im. Prof. Sehna z Krakowa, który do tej pory cieszył się dość znacznym stopniem wiarygodności.
   Ale wszystko jest do czasu . . .? Nawet tak renomowana instytucja może stracić twarz?
   Ich „analiza?” materiału dowodowego oparła się na wyjaśnieniach naszej zestresowanej Koleżanki pt.:
   „… nie pamiętam tej przyczepki i tego badania. Gdyby ta przyczepka była w takim stanie technicznym, jak na zdjęciach, to bym nie podbiła DR (…)”.
   Ten dotychczas renomowany Instytut nie zauważył, że przyczepka ze zdjęcia nie była tą przyczepką, która była na OBT, choć potwierdził to świadek – nie tylko w reportażu telewizyjnym.
   I nie chodzi nawet o to ich błędne wyliczenie przeciążenia dla tego (?) zestawu (sic!).
   Chodzi o uchylenie się od odpowiedzi, czy w tym wypadku ładunek pojazdu (drewniana dłużyca) mógł pełnić rolę oryginalnego dyszla.
   Instytut nieco (?) tchórzliwie stwierdził, że jest to problem prawny, którym się nie zajmuje. Nie zajął się tym także nasz (?) resort transportu. I ten Sąd też się tym nie zajął i nie ustalił, czy ta przyczepka powinna być dopuszczona do ruchu, czyli należało postawić pytanie, kto i dlaczego wydał na tę przyczepkę DR!.
   Ale zaraz w następnym zdaniu IES wskazał jednoznacznie, że gdyby ten MAN był połączony z przyczepką oryginalnym dyszlem, to cyt.:
   „nie doszłoby do wypadku„.
   Mamy tu dowód parasola ochronnego nad tym pracodawcą z firmy transportowej, który dzierży w ręku nie tylko Policja, prokurator i skład sędziowski, ale także i IES.

   Naszą uwagę także musi zwrócić zachowanie składu sędziowskiego w zakresie pytań kierowanych pod adresem tej firmy transportowej, o której był telewizyjny reportaż.
   Ale o tym może już innym razem.
   I pozdrawiam
   dP
   „

   Reply