lis 4 2017

AFERA Z BYDGOSZCZY

Rate this post

Afera z Bydgoszczy, gdzie nasz kolega działał w grupie przestępczej.1

Ta grupa przestępcza popełniła bardzo wiele przestępstw. Ale na naszą uwagę zasługuje tu nie tylko:

  • fakt popełnienia 8 przestępstw przez naszego kolegę działającego w zorganizowanej grupie przestępczej, która dokonała dziesiątków przestępstw w branży (afera nr 1) i
  • stosunkowo niski wyrok Sądu za te czyny (afera nr 2), ale i
  • fakt, że naszego kolegę jego kumple z bandy dodatkowo wyrolowali „na kasie” (afera?), a
  • wielu przestępstw dokonano na szkodę tamtejszych Wydziałów Komunikacji i przy braku nadzoru właścicielskiego (afera nr 3), a pomimo to
  • ta Stacja Kontroli Pojazdów (i przy braku stosownej inicjatywy Prokuratury), która legalizowała ten przestępczy proceder nadal działa (afera nr 4), choć nie realizowała w ten sposób ustawowo wyznaczonych celów, przy określonych ustawowo metodach ich realizacji, i
  • przy tej ilości „wirtualnych BT” nikomu z organów ścigania znowu nie przyszło do głowy sprawdzić, co z BRD (!!!) czyli, jaki był stan techniczny pojazdów w ten sposób dopuszczonych do ruchu. Więc znowu zabrakło (recydywa organów?) czynności policyjno-prokuratorskich w kierunku art. 179 kk (afera nr 5), oraz
  • Sądowi (i organom ścigania) udało się ustalić zaledwie część tej zorganizowanej grupy przestępczej (afera nr 6), którą m.in. stanowili:

1/ A. K., s. J., ur. (…), w J.2,

2/ nasz kolega M. S., s. M., ur. (…), w Bydgoszczy i oskarżony z art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk,

3/ D. S., s. W., ur. (…), w Bydgoszczy3,

4/ O. Ś., s. S., ur. (…), w C.4

boring

A było to tak, że Sąd Okręgowy w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 4 maja 2016 r. w sprawie III K 247/12 orzekł wobec naszego kolegi M. S. oskarżonego o 8 (słownie: osiem) przestępstw uznając go winnego tego, że w okresie od 4 czerwca 2010 r. do 11 stycznia 2011 r. w Osielsku koło Bydgoszczy, działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, za namową i działając na zlecenie nijakiego i też oskarżonego w tej sprawie A. K., będąc zatrudnionym w charakterze diagnosty w Okręgowej SKP w Osielsku-M., jako osoba uprawniona do wystawiania dokumentów poświadczających okoliczności mające znaczenie prawne, wystawił dokumenty w postaci zaświadczeń o BT, w których poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez ich potwierdzanie, mimo że czynności tej nie przeprowadził, przy czym:

  1. 4 czerwca 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z I-BT pojazdu rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  2. 22 czerwca 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z I-BT pojazdu o podrobionym numerze identyfikacyjnym nadwozia rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  3. 25 czerwca 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z pierwszego BT pojazdu rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  4. 5 lipca 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie tzw. pierwszego BT pojazdu o podrobionym numerze identyfikacyjnym nadwozia rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  5. 10 sierpnia 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z I-BT pojazdu rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  6. 19 sierpnia 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z I-BT pojazdu rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  7. 10 grudnia 2010 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z I-BT pojazdu rok produkcji 2010 wraz z załącznikiem w postaci DIP,
  8. 11 stycznia 2011 r. wystawił poświadczające nieprawdę zaświadczenie z BT pojazdu rok produkcji 2009 wraz z załącznikiem w postaci DIP,

tj. przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 1 k.k. skazał go na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Więc, jak widzicie wyglądało to nieźle, ale tylko do momentu, gdy ten Sąd na podstawie art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k., przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. – warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat 3 (?). Mamy więc tzw. „zawiasy”, zamiast bezwzględnej odsiadki za działalność w grupie przestępczej.

Ponadto ten Sąd orzekła na podstawie art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowiska diagnosty na okres lat 3.5

bomb

Na naszą uwagę zasługuje także wspólnik z przestępczej grupy, czyli nijaki A. K.6, którego Sąd uznał za winnego tego, że w okresie od 4 czerwca 2010 r. do 11 stycznia 2011 r. w Bydgoszczy oraz w O., w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działając w warunkach jednego czynu zabronionego, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, za pośrednictwem naszego kolegi M. S., któremu wręczał przekazywane mu przez B. Ś. środki pieniężne celem przekazania ich naszemu koledze i diagnoście M.S., które zostały jednak bez jego wiedzy zatrzymane przez tę osobę, nakłonił M.S. zatrudnionego w Okręgowej SKP w O.-Myślęcinek, jako osobę uprawnioną do wystawiania dokumentów poświadczających okoliczności mające znaczenie prawne i z tego tytułu pełniącego funkcję publiczną, do wystawienia zaświadczeń o przeprowadzonych badaniach technicznych pojazdów, w których to dokumentach nasz kolega M. S. poświadczył nieprawdę poprzez potwierdzanie stanu technicznego pojazdów, mimo że nie przeprowadził ich badań technicznych, czyniąc sobie z tego tytułu stale źródło dochodu i w ten sposób uzyskał 8 zaświadczeń z DIP-ami.7

Jak więc wynika z tego sądowego wyroku, to nasz kolega okazał się nie tylko przestępcą, ale i wykorzystanym frajerem/jeleniem. Bo forsa, którą miał otrzymywać za wirtualne BT od jednego kumpla o inicjałach B.Ś. zatrzymywał pośrednik i drugi kumpel w przestępczej grupie, czyli tenże A.K.

Na skutek apelacji (odwołania) wniesionych przez obrońców oskarżonych od wcześniejszego wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy8. Sąd Okręgowy (apelacyjny) nieznacznie zmienia ten wyrok i to tylko w odniesieniu do naszego kolegi w ten sposób, że:

I. zmienia zaskarżony wyrok w odniesieniu do naszego kolegi z grupy przestępczej w ten sposób, że określa, iż orzeczony środek karny dotyczy zakazu zajmowania stanowiska uprawnionego diagnosty samochodowego, przy czym orzeka go na okres 2 (dwóch) lat . . . – (z wcześniejszych trzech lat – sic!),

II. utrzymuje w mocy w pozostałej części zaskarżony wyrok,

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. B. z Kancelarii Adwokackiej w B. kwotę 738,00 (siedemset trzydzieści osiem) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu O. Ś. z urzędu w postępowaniu odwoławczym,

IV. zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a wydatkami tego postępowania obciąża Skarb Państwa, czyli nas wszystkich (???).

tease

I tę sprawę przybliżył dla Was

dP

– – – – – – – –

1 Wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku z 2017-05-09; Sygn. akt II AKa 302/16; Sąd Apelacyjny w Gdańsku II Wydział Karny.

2 oskarżonego z art. 258 § 1 kk; art. 18 § 2 kk w zw. z art. 271§ 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art.11 § 2 kk i art.13 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 273 kk w zw. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 242 § 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk; art. 270 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk; art. 263 § 2 kk;

3 oskarżony z art. 258 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk; art. 291 § 1 kk w zb. z art.286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk;

4 oskarżonego z art. 291 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art.12 kk;

5 Ponadto orzekł jeszcze karę 200 stawek dziennych grzywny po 30 złotych każda stawka,

na podstawie art. 63 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., zaliczył mu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania do sprawy w dniu 9.05.

6 Sąd uznał go winnym za to, że w okresie od marca 2010 r. do dnia 11 stycznia 2011 r. w Bydgoszczy, Toruniu, S., D., M., i innych miejscowościach na terenie Polski, mając z góry powzięty zamiar popełnienia przestępstw oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z B. Ś. oraz innymi nieustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez nieustaloną osobę, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na legalizacji samochodów pochodzących z przestępstw kradzieży z włamaniami popełnianych poza granicami Polski poprzez ich rejestrację na terenie kraju przy wykorzystaniu podrobionych dokumentów niezbędnych do rejestracji, w tym dowodów rejestracyjnych oraz dokumentów ich zakupu i tzw. pierwszego BT, a następnie ich sprzedaży innym osobom, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. skazał go tylko na karę 1 roku pozbawienia wolności.

7 przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 27 listopada 2002 r. do 14 maja 2003 r., od 9 czerwca 2008 r. do 3 lipca 2008 r. i od 16 września 2008 r. do 11 marca 2009 r., co najmniej 6 miesięcy z kary łącznej 6 lat pozbawienia wolności, której koniec przypadał na dzień 6.04.2017 r., orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rej. w Ż. z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt II K 247/08, łączącym kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rej. w B. z dnia 27.10.2005 r., sygn. akt IX K 1013/05, za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Ż.z dnia 23 maja 2007 r. sygn. akt II K 550/03, za przestępstwo m. in. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., a także z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z art. 270 § 1 k.k., tj. przestępstwa z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k., przy zastosowaniu art. 19 § 1 k.k., art. 11 § 3 k.k. i art. 65 § 1 k.k., skazał go na karę 1 roku pozbawienia wolności;

8 z dnia 4 maja 2016 r., sygn. akt III K 247/12

Loading

By • 0 • Tags: , , , , , , , , , , , , ,