SKAZANI W BEŁCHATOWIE

Skazani w Bełchatowie – niech każdy się o tym dowie. Bo ptaszki o tym od dawna ćwierkały, że tam złe rzeczy się działy. Wystarczyło, aby kontrolowany klient powiedział, że się spieszy . . . . .

Jest to ciąg dalszy serialu kryminalnego, który trwa co najmniej od 2013 r,, a o którym już pisałem nieco wcześniej – http://www.diagnostasamochodowy.pl/2016/jazda-po-bandzie/

Bo, jak wszyscy wiemy, tacy koledzy psują wizerunek całej naszej branży, na czym wszyscy cierpimy i tracimy. A w tym pomógł system prowizyjny, gdyż ich wynagrodzenie zostało ustalone w stawce godzinowej w „systemie prowizyjnym – od przerobu netto/sprzedaży netto”. Zasadne jest więc pytanie, czy moralną winę za korupcjogenne warunki pracy (mobbing finansowy?) nie ponosi także pracodawca, czyli Wytwórczo – Usługowa Spółdzielnia Pracy, ul. Pabianicka 26, 97-400 Bełchatów – Podstawowa Stacja Kontroli Pojazdów EBE/009/P?

Ciekawe, co na to wszystko tamtejszy nadzór? Czy przestępstwa popełniona na SKP to jeszcze zbyt mało, aby ją zamknąć? Więc czego jeszcze trzeba, bomby atomowej?

A czerpanie nienależnych przychodów z „wirtualnych” BT to mało (?!?), o braku właścicielskiego nadzoru nad jakością pracy już nie będę pisał/mówił . . .

Chodzi o wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z 2016-08-30, które tak niedawno opublikowano, bo zaledwie 10 października 2016 r.¹

Ale po kolei, przypomnijmy fakty:

Pierwszemu z naszych kolegów I.B. oskarżonemu o to, że w dniach 25 kwietnia 2013 roku i w tym samym dniu roku 2014 na tej feralnej P-SKP w Bełchatowie dwa razy potwierdził „wirtualne” BT jakiegoś Fiata i raz ciągnika rolniczego marki Ursus (znowu rolniczy!)², czym poświadczył nieprawdę, tj. za przestępstwo z art. 271 § 1 kk – Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne na okres 2 (dwóch) lat próby od uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia orzekł dodatkowo karę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 2.000 (dwóch tysięcy) złotych;

Drugi z naszych kolegów M.K. został oskarżony o to, że w okresie od 23 kwietnia 2013 roku do 07 maja 2013 roku na tej samej Podstawowej SKP w Bełchatowie wykonał trzy tzw. „wirtualne” BT, bo np. świadek P. G., który był pomysłodawcą „podbicia przeglądu” bez badania, gdyż – jak podał „spieszył się”, na co nasz oskarżony kolega przystał:

– w dniu 23 kwietnia 2013 roku w rejestrze BT oraz w DR pojazdu specjalnego marki F. dokonał wpisów o przeprowadzeniu OBT

– w dniu 07 maja 2013 roku wystawił zaświadczenie o przeprowadzeniu BT pojazdu marki F.

– w dniu 07 maja 2013 roku wystawił zaświadczenie z BT motoroweru marki A.

to jest o przestępstwo z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk – Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne wobec wymienionego oskarżonego na okres 2 (dwóch) lat próby od uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia oraz dodatkowo orzekł karę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 2.000 (dwóch tysięcy) złotych;

No i zaczęło się, bo od powyższego wyroku apelację wnieśli:

• tak obrońcy oskarżonych, którzy chcieli jeszcze (???) zmniejszenia wymierzonej kary (?),
• jak i sam Prokurator, którego zdaniem istniały podstawy, aby dodać zarzut przyjęcia korzyści majątkowej i nie stosować wobec naszych oskarżonych kolegów dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania (sic!).

Sąd Okręgowy orzekł na tym etapie, że apelacje obrońców naszych oskarżonych kolegów nie mogą zostać uwzględnione. Ale też nie wniósł o prokuratorskie zarzut składania fałszywych zeznań dla świadka, który fałszywie zeznał jakoby wskazany pojazd przedstawił do badań na tej P-SKP i takie zostały przeprowadzone, gdy w rzeczywistości ustalono, że w dacie rzekomych BT świadczył pracę.³

Zdaniem Sądu Odwoławczego, to apelacja Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Tryb., w zakresie w jakim stawia zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie tezy, iż oskarżeni rzekomo nie działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jest zasadna i na skutek jej wniesienia powstały podstawy do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie!

Tak więc sprawa wraca na wokandę, dalej stres naszych kolegów, wydatki na obronę, nerwy i pytanie, czy było warto . . . .?

Bo w realiach przedmiotowej sprawy fakty są bezsporne, że nasi oskarżeni koledzy I. B. oraz M. K. pobrali opłatę za te „wirtualne” BT, czym przysporzyli korzyść finansową swojej firmie.

Co więcej, wynagrodzenie oskarżonych zostało ustalone w stawce godzinowej w „systemie prowizyjnym – od przerobu netto/sprzedaży netto” , jak zostało to sprecyzowane w poszczególnych umowach o pracę, angażach oskarżonych, które to dokumenty miał na uwadze sąd I instancji czyniąc ustalenia faktyczne.

Ponadto, Sąd Odwoławczy stwierdził:

„skoro opłaty w kwotach określonych rozporządzeniem Ministra Infrastruktury (…) pobierane są za przeprowadzenie BT, jako odrębne od opłat ewidencyjnej odpowiadającej kwocie 1 zł., a badania – jak przyjął sąd I instancji – nie zostały przeprowadzone, nie można zgodzić się z twierdzeniem tegoż sądu, iż zgromadzony materiał dowody nie daje podstaw do ustaleń o działaniu oskarżonych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Zgromadzone dowody, przywołane w uzasadnieniu Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. wskazują na udział oskarżonych w zyskach z opłat za badania techniczne pojazdów, w formie prowizji.”

Zaś korzyścią majątkową jest korzyść zarówno dla siebie, jak i kogo innego. W tym przypadku, działania naszych kolegów zmierzały dla przysporzenie majątku tak sobie (prowizja!), a także swojemu pracodawcy.

I powyższe przesądziło do przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Tak więc nasi koledzy zostali już skazani. A za parę tygodni okaże się ostatecznie, czy dotychczasowy wymiar kary zostanie podniesiony (sic!).

Więc nadal czekamy, i nadal się zastanawiamy, czy było warto.

Dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – – –