W Krakowie dali się koledzy skorumpować. I nie było to „siedmiu wspaniałych”, tylko siedmiu skorumpowanych. Więc już nic nie pozostało, tylko głowę w piasek schować. Okazało się, że te wszystkie zmiany konstrukcyjne były fikcyjne.
Ten wyrok zapadł 23 września 2015 r.1 w Krakowie, a każdy z Was – spokojnie! – zaraz o wszystkim się dowie. Chodzi tutaj o to, na ile nasz kontrolowany klient (A. N. – nasz klient nasz pan?) jest naszym pomocnikiem i czy jego pomocnictwo miało nasze pełnomocnictwo.
A warto o tej sprawie opowiedzieć, żeby pokazać Wam, do czego jest zdolny jeden mieszkaniec Krakowa. A co by było, gdyby ich dwóch było lub jeszcze więcej . . . . .? Aż strach pomyśleć, czym by to się skończyło! Skorumpowali by wszystkie krakowskie OSKP?
Bo tu chodzi aż o 59 przestępstw jednego mieszkańca Krakowa, który był stałym i ulubionym klientem wybranych krakowskich SKP. Występki te trwające w krótkich odstępach czasu składały się na jeden stały i systematyczny ciąg trwający od wielu lat.
Ten nasz krakowski klient A. N. (on był przez nas kontrolowany?) działał z pełną świadomością tego, że ułatwia i pomaga naszym krakowskim kolegom w poświadczaniu nieprawdy w zaświadczeniach, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
W Krakowie Sąd uznał naszego krakowskiego klienta/kontrolowanego (?) winnym, że w okresie od 30 lipca 1997 roku do 18 marca 1999 roku w zamiarze, aby siedmiu naszych kolegów z Krakowa:
S. W. – zatrudniony (…) SA,
A. B. – zatrudniony (…) SA Oddział w Krakowie, (…)-(…) K. O.;
C. Ś. – zatrudniony (…) SA,;
A. K. – zatrudniony (…) SA Oddział w K., (…)-(…) K. O.;
R. P. – zatrudniony (…) S.A., (…)-(…) Kraków;
R. Ś. – zatrudniony (…)S.A., (…)-(…) Kraków;
A. R. – zatrudniony (…) S.A. Oddział w K., (…)-(…) K. O.,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poświadczyli nieprawdę w zaświadczeniach co do BT pojazdów w ilości 59 sztuk ułatwił im to, przedkładając wymienionym dokumenty w postaci: faktur zakupu i DR wymienionych pojazdów oraz ocen technicznych rzeczoznawców co do tychże pojazdów, co stanowi ciąg pięćdziesięciu dziewięciu występków z art. 18§3 k.k.2 w zw. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k., aby następnie wymierzyć mu stosowną karę. Na poczet tej kary zaliczono mu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, gdy był tymczasowo aresztowany w okresie od 22 maja 2000 roku do 18 grudnia 2000 r.
Generalnie chodziło w tej sprawie o to, że ten klient i pseudo-biznesmen skorumpował aż siedmiu naszych krakowskich kolegów do fikcyjnego przeprowadzania tzw. zmian konstrukcyjnych, które uzasadniały zmianę rodzaju pojazdu z osobowego na ciężarowy lub z osobowego na ciężarowy-specjalizowany. W rzeczywistości takich BT na tych krakowskich Okręgowych SKP nie przeprowadzano, a nawet takich zmian w tych pojazdach nie wykonywano, wpisując jedynie w zaświadczenia jakąś fikcję.3
Oskarżony w tej sprawie szef krakowskiej firmy A. N. chciał się wymigać z tej sprawy i złożył apelację od wyroku. Ale Sąd odwoławczy utrzymał ten wyrok w mocy, i coś tam jeszcze dołożył z dodatkowych kosztów uznając, że Sąd I instancji rzetelnie przedstawił sposób popełnienia przestępstw przez oskarżonego i naszych kolegów diagnostów oraz ich motywację. Nasi koledzy wskazywali na sprawie, że klient ich Okręgowych SKP i jednocześnie oskarżony w tej sprawie A. N. cieszył się ich dużym zaufaniem. Dlatego odstępowali od dokonywania BT przerabianych przez jego firmę pojazdów, ograniczając swoją aktywność do kontaktu tylko z dokumentami, dotyczącymi poszczególnych samochodów.
Sąd Rejonowy w Krakowie podkreślił, że gdy idzie o każdy z 59 występków składających się na ciąg przestępstw, to oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, obejmując świadomością to, że ułatwia diagnostom realizację wszystkich znamion czynu polegającego na poświadczeniu nieprawdy przez osobę uprawnioną do wystawienia dokumentu, działającą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
Jednym słowem chciał i dążył do tego, aby inna osoba popełniła czyn zabroniony. W tym przypadku tą „inną osobą” było siedmiu naszych krakowskich kolegów.4
W Krakowie to nasi koledzy wystawiali dokumenty w postaci zaświadczeń o BT. Dotyczy to wszystkich 59 czynów przypisanych oskarżonemu, składających się na ciąg przestępstw. W każdym przypadku nieprawdziwość poświadczonej okoliczności mającej znaczenie prawne polegała na stwierdzeniu w takim dokumencie, że diagnosta przeprowadził badanie techniczne, co było niezgodne z rzeczywistością, jako że takiego BT nie przeprowadzili, zaś prawna relewancja omawianej okoliczności wyrażała się w tym, że przeprowadzenie badania pojazdu stanowiło przesłankę stwierdzenia w zaświadczeniu posiadania przez dany pojazd właściwości pozwalających zakwalifikować go jako samochód ciężarowy, na podstawie którego to faktu, dokumentowanego tymże zaświadczeniem, samochód ten rejestrowany był następnie jako ciężarowy przez Urząd Miasta Krakowa.
A piszę o tym wyroku ku przestrodze i ku pamięci: ktoś, kto przychodzi do nas z samymi „kwitami” nie jest naszym klientem (i na pewno nie jest przez nas kontrolowany!). W świetle tego wyroku jest tylko i wyłącznie przestępcą, który skorumpował 7 naszych kolegów. A przestępcy nie należy ufać, choćby skorzystał z nadzwyczajnego złagodzenia kary za (…?).
I pozdrawiam
dziadek Piotra
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
1Sygn. akt IV Ka 312/15, Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IV Karny Odwoławczy.
2Kodeks karny. CZĘŚĆ OGÓLNA. Rozdział II Formy popełnienia przestępstwa. Art. 18.
§ 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
§ 2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
3np. „… i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu za oparciami tylnego fotela sztywnej ramy z kratownicą oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku, wyrównaniu podłogi bagażnika i wyłożeniu wykładziną antypoślizgową” lub „zamontowania na stałe w przestrzeni bagażowej kasety metalowej przeznaczonej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy- specjalizowany,”
4„Oskarżony ułatwiał, działając umyślnie i z zamiarem bezpośrednim popełnienie poszczególnym diagnostom popełnienie czynów, polegających każdorazowo na poświadczeniu nieprawdy przez nich, jako osób uprawnionych do wystawienia zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów, bez rzeczywistego przeprowadzenia takiego badania, którzy to diagności działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Ułatwienie to polegało na dostarczeniu przez oskarżonego diagnostom dokumentów, a to faktur zakupu i dowodów rejestracyjnych aut oraz ocen technicznych rzeczoznawców.”
Od początku moim zamiarem było, aby dostęp do tej strony pozostał zawsze bezpłatny. Tak, jak i dostęp do wszystkich zamieszczanych tu tekstów.
Pierwotnie strona ta miała on należeć do SDS-u, potem do OSDS-u. Ale stało się inaczej i nie czas wracać do przeszłości.
Nie planuję żadnych ograniczeń dostępu ani żadnych opłat. Ale niestety, są i koszty prowadzenia tej strony. Dlatego, po 7-miu latach pisania, jeśli chcielibyście nas/mnie wesprzeć swoją dobrowolną wpłatą dowolnej wielkości/wysokości, to będzie mi/nam bardzo miło.
Wasze wsparcie będzie jednocześnie wsparciem naszego "wolnego słowa" w branży, choć zapewne pomoże w oczekiwanym rozwoju naszej strony. A plany mamy ambitne i ciekawe.
Jeśli się zdecydujecie, to bardzo proszę o wpłatę/datek na podane poniżej konta bankowe.
Z góry dziękuję za Wasze życzliwe wsparcie!
R. Błażej Kowalski
vel dziadek Piotra ("dP")
R. Błażej Kowalski,
Nazwa banku: PKO BP,
Tytuł wpłaty: na rozwój Informatora,
Nr konta 24 1020 3017 0000 2802 0073 3170
Redakcja
Tytuł
„Informator insp. UDS-a”
Adres siedziby redakcji
64-920 Piła, ul. Wenedów 7/15
Redaktor naczelny
Romuald Błażej Kowalski, ur. 27.01.1952 r. Wolsztyn; PESEL 52012713096, obywatelstwo Polska; zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Wydawca
Romuald Błażej Kowalski, zam. ul. Wenedów 7/15, 64-920 Piła
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
sie 7 2016
W KRAKOWIE DALI SIĘ
W Krakowie dali się koledzy skorumpować. I nie było to „siedmiu wspaniałych”, tylko siedmiu skorumpowanych. Więc już nic nie pozostało, tylko głowę w piasek schować. Okazało się, że te wszystkie zmiany konstrukcyjne były fikcyjne.
Ten wyrok zapadł 23 września 2015 r.1 w Krakowie, a każdy z Was – spokojnie! – zaraz o wszystkim się dowie. Chodzi tutaj o to, na ile nasz kontrolowany klient (A. N. – nasz klient nasz pan?) jest naszym pomocnikiem i czy jego pomocnictwo miało nasze pełnomocnictwo.
A warto o tej sprawie opowiedzieć, żeby pokazać Wam, do czego jest zdolny jeden mieszkaniec Krakowa. A co by było, gdyby ich dwóch było lub jeszcze więcej . . . . .? Aż strach pomyśleć, czym by to się skończyło! Skorumpowali by wszystkie krakowskie OSKP?
Bo tu chodzi aż o 59 przestępstw jednego mieszkańca Krakowa, który był stałym i ulubionym klientem wybranych krakowskich SKP. Występki te trwające w krótkich odstępach czasu składały się na jeden stały i systematyczny ciąg trwający od wielu lat.
Ten nasz krakowski klient A. N. (on był przez nas kontrolowany?) działał z pełną świadomością tego, że ułatwia i pomaga naszym krakowskim kolegom w poświadczaniu nieprawdy w zaświadczeniach, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
W Krakowie Sąd uznał naszego krakowskiego klienta/kontrolowanego (?) winnym, że w okresie od 30 lipca 1997 roku do 18 marca 1999 roku w zamiarze, aby siedmiu naszych kolegów z Krakowa:
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poświadczyli nieprawdę w zaświadczeniach co do BT pojazdów w ilości 59 sztuk ułatwił im to, przedkładając wymienionym dokumenty w postaci: faktur zakupu i DR wymienionych pojazdów oraz ocen technicznych rzeczoznawców co do tychże pojazdów, co stanowi ciąg pięćdziesięciu dziewięciu występków z art. 18§3 k.k.2 w zw. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k., aby następnie wymierzyć mu stosowną karę. Na poczet tej kary zaliczono mu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, gdy był tymczasowo aresztowany w okresie od 22 maja 2000 roku do 18 grudnia 2000 r.
Generalnie chodziło w tej sprawie o to, że ten klient i pseudo-biznesmen skorumpował aż siedmiu naszych krakowskich kolegów do fikcyjnego przeprowadzania tzw. zmian konstrukcyjnych, które uzasadniały zmianę rodzaju pojazdu z osobowego na ciężarowy lub z osobowego na ciężarowy-specjalizowany. W rzeczywistości takich BT na tych krakowskich Okręgowych SKP nie przeprowadzano, a nawet takich zmian w tych pojazdach nie wykonywano, wpisując jedynie w zaświadczenia jakąś fikcję.3
Oskarżony w tej sprawie szef krakowskiej firmy A. N. chciał się wymigać z tej sprawy i złożył apelację od wyroku. Ale Sąd odwoławczy utrzymał ten wyrok w mocy, i coś tam jeszcze dołożył z dodatkowych kosztów uznając, że Sąd I instancji rzetelnie przedstawił sposób popełnienia przestępstw przez oskarżonego i naszych kolegów diagnostów oraz ich motywację. Nasi koledzy wskazywali na sprawie, że klient ich Okręgowych SKP i jednocześnie oskarżony w tej sprawie A. N. cieszył się ich dużym zaufaniem. Dlatego odstępowali od dokonywania BT przerabianych przez jego firmę pojazdów, ograniczając swoją aktywność do kontaktu tylko z dokumentami, dotyczącymi poszczególnych samochodów.
Sąd Rejonowy w Krakowie podkreślił, że gdy idzie o każdy z 59 występków składających się na ciąg przestępstw, to oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, obejmując świadomością to, że ułatwia diagnostom realizację wszystkich znamion czynu polegającego na poświadczeniu nieprawdy przez osobę uprawnioną do wystawienia dokumentu, działającą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
Jednym słowem chciał i dążył do tego, aby inna osoba popełniła czyn zabroniony. W tym przypadku tą „inną osobą” było siedmiu naszych krakowskich kolegów.4
W Krakowie to nasi koledzy wystawiali dokumenty w postaci zaświadczeń o BT. Dotyczy to wszystkich 59 czynów przypisanych oskarżonemu, składających się na ciąg przestępstw. W każdym przypadku nieprawdziwość poświadczonej okoliczności mającej znaczenie prawne polegała na stwierdzeniu w takim dokumencie, że diagnosta przeprowadził badanie techniczne, co było niezgodne z rzeczywistością, jako że takiego BT nie przeprowadzili, zaś prawna relewancja omawianej okoliczności wyrażała się w tym, że przeprowadzenie badania pojazdu stanowiło przesłankę stwierdzenia w zaświadczeniu posiadania przez dany pojazd właściwości pozwalających zakwalifikować go jako samochód ciężarowy, na podstawie którego to faktu, dokumentowanego tymże zaświadczeniem, samochód ten rejestrowany był następnie jako ciężarowy przez Urząd Miasta Krakowa.
A piszę o tym wyroku ku przestrodze i ku pamięci: ktoś, kto przychodzi do nas z samymi „kwitami” nie jest naszym klientem (i na pewno nie jest przez nas kontrolowany!). W świetle tego wyroku jest tylko i wyłącznie przestępcą, który skorumpował 7 naszych kolegów. A przestępcy nie należy ufać, choćby skorzystał z nadzwyczajnego złagodzenia kary za (…?).
I pozdrawiam
dziadek Piotra
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
1 Sygn. akt IV Ka 312/15, Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IV Karny Odwoławczy.
2 Kodeks karny. CZĘŚĆ OGÓLNA. Rozdział II Formy popełnienia przestępstwa. Art. 18.
§ 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
§ 2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
3 np. „… i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu za oparciami tylnego fotela sztywnej ramy z kratownicą oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku, wyrównaniu podłogi bagażnika i wyłożeniu wykładziną antypoślizgową” lub „zamontowania na stałe w przestrzeni bagażowej kasety metalowej przeznaczonej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy- specjalizowany,”
4 „Oskarżony ułatwiał, działając umyślnie i z zamiarem bezpośrednim popełnienie poszczególnym diagnostom popełnienie czynów, polegających każdorazowo na poświadczeniu nieprawdy przez nich, jako osób uprawnionych do wystawienia zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów, bez rzeczywistego przeprowadzenia takiego badania, którzy to diagności działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Ułatwienie to polegało na dostarczeniu przez oskarżonego diagnostom dokumentów, a to faktur zakupu i dowodów rejestracyjnych aut oraz ocen technicznych rzeczoznawców.”
By dP • DIAGNOSTA od PoRD 0 • Tags: art. 84 ust. 3 PoRD, BRD, coroczna kontrola SKP, decyzje urzędnicze, diagnosta, diagnosta samochodowy, kodeks karny, praca diagnosty, Prawo o Ruchu Drogowym (PoRD), Prokurator, rola policji, wyrok sądu