KODEKS PRACY A DIAGNOSTA

Kodeks pracy a diagnosta – Część II¹

Aktywni diagności, którzy czytają i piszą przeróżne informacje muszą przyznać mi rację, że dotychczas nikt nie podjął rozważań prawnych, czy ustawa PoRD jest zgodna z ustawą KODEKS PRACY, na podstawie którego jest zatrudniony pracownik, jakim jest diagnosta.

Dziwne to, że różne gremia w tym i diagności tak przedstawiają swoją pracę, jakby ją podejmowali i wykonywali na podstawie zapisów ustawy PoRD, która nijak ma się do umowy o zatrudnieniu, nie wspominając już sytuacji, gdy diagnosta jest przedsiębiorcą.

Zacytuję ponownie za KP,

art. 18. § 1. Postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy.

Szanowne Panie i Panowie diagności, czy nie uważacie, że postanowienia „innych aktów”, takim, jakim jest ustawa PoRD jest kategorycznie mniej korzystne niż przepisy prawa pracy.

Przypomnę stanowisko szalejącego profesora z Łodzi, który założył objazdową „trupę„ do przekazywania wiedzy tajemnej i twierdzi, że diagnosta ponosi odpowiedzialność w oparciu o przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Również kucharkę domową można podciągnąć pod te przepisy, jak gotuje potrawy urzędnikowi państwowemu. Warto, więc ponownie odwołać się do zapisów kodeksu pracy:

art. 18.§ 2. Postanowienia umów i aktów, o których mowa w § 1, mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy są nieważne; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy.

Ustawa, PoRD jest „aktem prawnym„ i zapis art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 jest urągającym zapisem godzącym w diagnostę i rozdętej fanaberii władztwa, niespotykanego w kodeksie pracy.

Uważam, że nikt nie ma prawa rozporządzać cudzym pracownikiem i nakładać na niego kary, zabraniać mu wykonywania zawodu na podstawie własnego widzimisię ustalonego w innej ustawie PoRD, czy też w rozporządzeniu.

Poszukajcie sobie zapis w umowie, że z pracy u przedsiębiorcy może Was zwolnic Starosta, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego lub inny Organ władzy państwowej.

Poszukajcie sobie zapis w umowie, że kodeks pracy nie obowiązuje Was i pracodawcy.

I że inny organ, ?WŁADZY PAŃSTWOWEJ?, może nakładać na Was kary nawet do 5 tys. złotych.

Jeżeli tak jest to należy zmienić ustawę KODEKS PRACY a nie wymuszać restrykcyjne przywileje poza tą ustawą. Prawodawca zapomniał, że diagnostów zatrudniają także prywatni przedsiębiorcy, których powodzenie ekonomiczne nie może być uzależnione od pozaustawowych kaprysów urzędnika.

Jeżeli Prezes i Zarząd OSDS pretenduje do obrony interesów diagnosty to powinien zając stanowisko w tej sprawie i nie eksponować uwag, jakie wniósł do projektu ustawy prawo o ruchu drogowym, dlatego że w świetle przedstawionej argumentacji są one istotne, ale marginalne wobec tej sprawy.

Bez wątpienia naruszają one zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, dlatego są nieważne.

art. 18.§ 3. Postanowienia umów o pracę i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu są nieważne.

Koniec kropka czy można mieć jeszcze jakiekolwiek inne wątpliwości. Stosunek pracy z diagnostą powstaje na podstawie kodeksu pracy a nie na podstawie ustawy PoRD i zawarta tam sprzeczne postanowienia są nieważne.

Kodeks pracy Rozdział II b

Nadzór i kontrola przestrzegania prawa pracy

Art. 18⁴. § 1. Nadzór i kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, sprawuje Państwowa Inspekcja Pracy.

§ 2. Nadzór i kontrolę przestrzegania zasad, przepisów higieny pracy i warunków środowiska pracy sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna.

§ 3. Organizację i zakres działania inspekcji, o których mowa w § 1 i 2, określają odrębne przepisy.

„Podobno„ przepisy ustawy PoRD regulują BEZPIECZEŃSTWO to, dlaczego ma za nie odpowiadać diagnosta, zamiast użytkownik pojazdu.

Z uzasadnienia postanowienia IIISA/Po 1167/15.

(…) Należy więc zwrócić uwagę także na ten normatywny skutek cofnięcia uprawnień oznaczający zakaz wykonywania zawodu diagnosty i to przez okres pięciu lat. Zdaniem Sądu, przepis art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy w związku z treścią przepisu art. 84 ust. 4 ustawy świadczą o bardzo wysokim, nadmiernym stopniu dolegliwości tego administracyjnoprawnego środka sankcjonującego w aspekcie nie tylko w cofnięcia uprawnień ale także w zakresie możliwości ponownego nabycia tychże uprawnień nie wcześniej niż po upływie pięciu lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu uprawnień stała się ostateczna. Ten sposób regulacji, przyjmujący jedyny administracyjny środek sankcjonujący, nakładany za zachowania określone w art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, ale także eliminujący adresata tego środka z kręgu podmiotów uprawnionych do uzyskania, a następnie przeprowadzania badań technicznych przez bardzo długi okres czasu sprawia, że w aspekcie zarówno normatywnym, jak i faktycznym jest to środek bardzo dolegliwy.(…)

Czy nie prościej by było, aby Starosta lub też Dyrektor TDT zatrudnił sobie diagnostów i pastwił się nad nimi, dowolnie stosując sankcje z karami pozbawiających uprawnień na 5 lat, być może wprowadzeniem kar cielesnych lub publicznym linczem?

Może takie rozwiązanie by satysfakcjonowało przyszłych wizjonerów, bo dopóki istnieje kodeks pracy przedsiębiorcy muszą go przestrzegać, tak jak i diagności.

Z uzasadnienia postanowienia IIISA/Po 1167/15.

Po spełnieniu przesłanek normatywnych diagnosta uzyskuje uprawnienie do dokonywania niezwykle istotnej – z perspektywy bezpieczeństwa ruchu drogowego – czynności, a mianowicie wykonywania badań technicznych pojazdów. (…)

Przesłanki normatywne, głównie wynikają z kodeksu pracy. Czy do zatrudnienia diagnosty są wymagane inne przesłanki, owszem tak, ale muszą być zgodne z Kodeksem Pracy?

Art. 22². § 1. Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:

1) imię (imiona) i nazwisko;

2) imiona rodziców;

3) datę urodzenia;

4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji);

5) wykształcenie;

6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Pod pojęciem wykształcenia należy rozumieć ZAŚWIADCZENIE NR …..

potwierdzające zdanie egzaminu kwalifikacyjnego ( Załącznik nr 8)

http://dziennikustaw.gov.pl/du/2014/1836/1

Tylko taki dokument może być związany z wykształceniem o zatrudnieniu w charakterze diagnosty.

Kolejne wymagania ujęte w ustawie PoRD są sprzeczne z kodeksem pracy

Art. 83a. 3. Wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów jest dokonywany na wniosek przedsiębiorcy zawierający następujące dane:

6) imiona i nazwiska zatrudnionych diagnostów wraz numerami ich uprawnień.

Przepis jest enigmatyczny gdyż diagnosta może mieć nadanych kilka uprawnień w zależności do ilu starostów a takie uprawnienia się zwróci. Nadane uprawnienia nie muszą mieć żadnego związku ze starostą, który dokonał wpisu do rejestru przedsiębiorcy.

Art. 83a. 2. W przypadku gdy przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą, o której mowa w art. 83 ust. 2, w jednostkach organizacyjnych położonych na obszarze różnych powiatów, jest on obowiązany uzyskać wpis w odrębnych właściwych rejestrach na każdą z tych jednostek.

(…)83. 2. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów.(…)

Zapis ten powoduje, że diagnosta posiadający uprawnienia nadane przez starostę z innego terenu, będzie pracował na dowolnej stacji kontroli pojazdów, która nie podlega kontroli pod starostę, który takie uprawnienia mu nadał.

W tej sytuacji diagnosta może również mieć nadane uprawnienia przez kilku starostów i nie ma przepisu, aby którykolwiek odmówił nadania mu uprawnień.

Niebawem ciąg dalszy ….

Pozdrawiam

Praktyk

– – – – – – – – – –