USTAWA O ZAWODZIE – III

USTAWA O ZAWODZIE UDS-a – III

Jedziemy z tym koksem wciąż dalej niż http://www.diagnostasamochodowy.pl/2013/ustawa-o-zawodzie-ii/, choć za uszami wciąż słyszę „powoli, nie szalej!”

I przypominam, że moje osobiste i prywatne zdanie jest w kolorze żółtym:

——————————-

Art.  9

1.Uczestnicy egzaminu otrzymują, w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu kwalifikacyjnego, zaświadczenie o wyniku egzaminu wydane przez Dyrektora TDT (Dyrekcję GITD, przedstawiciela samorządu zawodowego lub Prezesa OSDS) albo pismo informujące o wynikach z poszczególnych części egzaminu kwalifikacyjnego.

2.Wzór zaświadczenia potwierdzającego zdanie egzaminu kwalifikacyjnego określa załącznik nr 4 do ustawy

3.W terminie 30 dni od dnia ogłoszenia wyników uczestnik egzaminu może zwrócić się do Dyrektora TDT (Dyrekcję GITD, przedstawiciela samorządu zawodowego lub Prezesa OSDS) z wnioskiem o udostępnienie do wglądu pracy egzaminacyjnej, a także o dokonanie jej ponownej oceny.

Art. 10

1.Po egzaminie kwalifikacyjnym komisja egzaminacyjna sporządza protokół przeprowadzonego egzaminu.

2.Wzór protokołu przeprowadzonego egzaminu określa załącznik nr 5 do ustawy, który dostępny jest również na stronie internetowej TDT (GITD, samorząd zawodowy  lub OSDS).

Art.  11

1.Zaświadczenie potwierdzające zdanie egzaminu kwalifikacyjnego stanowi podstawę do ubiegania się o wydanie uprawnienia inspektora/diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów.

2.Wzór uprawnienia diagnosty określa załącznik nr 6 do ustawy.

Art.12

1.Osoby, o których mowa w art. 77 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808), nieposiadające uprawnienia do przeprowadzania wszystkich rodzajów badań technicznych pojazdów mogą uzupełnić te uprawnienia, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą uzupełnić uprawnienia w przypadku ukończenia odpowiedniej części szkolenia i zdania egzaminu kwalifikacyjnego.

Art. 13

Osoby, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia rozpoczęły szkolenie dla inspektorów/diagnostów prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych, ale nie ukończyły go przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, otrzymują zaświadczenie o ukończeniu szkolenia i przystępują do egzaminu zgodnie z przepisami niniejszej ustawy.

Art. 14

Zaświadczenia o ukończeniu szkolenia wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność.

Rozdział 3

Zasady wykonywania zawodu inspektora/diagnosty samochodowego

Art. 15

1. Inspektor /diagnosta wykonuje swój zawód przeprowadzając badania techniczne pojazdów na podstawie uprawnienia wydanego przez Wojewodę (Koledzy, zbyt łatwo i za szybko sprzedajecie nas, jak worek kartofli i bez walki w ręce Wojewody. Niesie to ze sobą określone implikacje prawne, co wyjaśniam poniżej! Proponuję nasz samorząd zawodowy lub chociaż np. Prezesa OSDS) oraz zatrudnienia w stacji kontroli pojazdów (ten wpis o koniecznym zatrudnieniu na SKP jest zbędny i niczemu dla naszego środowiska nie służy – nieczemu! Wpis po egzaminie i to wystarczy, chociaż teraz i na goraco zastanawiam się, po co ten cały „wpis”).

2. Wojewoda (lub przedstawiciel naszego środowiska lub np. Prezes OSDS)  wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, o których mowa w ust. 1, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne i praktykę, odbyła wymagane szkolenie oraz zdała z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny, o którym mowa w art. 4

Art. 16

1. Inspektor/ diagnosta przeprowadza  badanie techniczne pojazdu  w:

1) podstawowej stacji kontroli pojazdów – w zakresie:

a) okresowego badania technicznego pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z zastrzeżeniem lit. c,

b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit. a, z zastrzeżeniem ust. 1a,

c) badań technicznych przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami określonymi w lit. a, o ile stacja spełnia wymagania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 84a ust. 1 pkt 1 ustawy w zakresie długości stanowiska kontrolnego;

2) okręgowej stacji kontroli pojazdów – w zakresie:

a) okresowego badania technicznego wszystkich pojazdów,

b) dodatkowych badań technicznych w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w lit. a.

2. Badanie techniczne w zakresie badań co do zgodności z warunkami technicznymi autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, pojazdu przeznaczonego do przewozu towarów niebezpiecznych, pojazdu zabytkowego, pojazdu marki „SAM”, pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym oraz pojazdu, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach . . . . . . . . . . .

. . . .

ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, – my jesteśmy diagności samochodowi a nie zbrojne ramię polityków PO do poboru podatków. Dlatego ten przepis należy wyrzucić do kosza, gdyż nie ma żadnego wpływu na BRD (ŻADNEGO!!!). Ustawa nie zalicza naszego zawodu do służb podległych Ministrowi Finansów.

Ponadto, nasze środowisko nie powinno mieć nic wspólnego ze szkodliwą działalnością Ministra Rostowskiego i jego poborców podatkowych. Gdyby się chociaż odwdzięczyli nam, za tę czarna robotę w napędzaniu kasy do Budżetu, podniesieniem naszego cennika im. „Pana Kazimierza”, a tu nic! 

a także dla którego określono dodatkowe wymagania w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu drogowego jest przeprowadzane jest przez Inspektora/diagnostę  wyłącznie w okręgowej stacji kontroli pojazdów

Art. 17

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia (ten Minister i jego śpiace Ministerstwo nie da sobie z tym rady!):

1) szczegółowe wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów przeprowadzających badania techniczne w określonym zakresie;

2) szczegółowy zakres czynności przeprowadzania badań technicznych pojazdów

3) szczegółowy zakres i czasookres szkoleń doskonalących. – dlaczego minister, a nie my? Czy myślicie, że On, ten Miłośnik Zegarków Wszelakich wie lepiej, czego nam potrzeba?

Art. 18

1. Inspektor/Diagnosta jest obowiązany do:

1) przeprowadzania badań technicznych oraz  wykonywania powierzonych mu zadań ze szczególną starannością i bezstronnością, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa;

2) kierowania się w wykonywanych obowiązkach, uczciwością i etyką zawodową

3) doskonalenia kwalifikacji zawodowych w formie obowiązkowych szkoleń doskonalących – co roku, w okresie nie dłuższym niż 12 m-cy, włącznie z częścią praktyczną (na nowych urządzeniach) oraz zajęciami z etyki zawodowej.[1]

Rozdział 4

Odpowiedzialność zawodowa inspektora/diagnosty

Koledzy, odpowiedzialność zawodowa może być egzekwowana tylko i wyłącznie przez własne środowisko zawodowe („odpowiedzialność cyt.: „zawodowa”) w przypadku:

• niedopełnienie obowiązku zawodowego,
• naruszenie zasadom etyki i deontologii zawodowej UDS-a (godności zawodu),
• złamanie przepisów związanych z wykonywaniem zawodu,
• nieprzestrzeganie uchwał władz i organów samorządowych UDS-ów,

Warto pamiętać, że zakres odpowiedzialności zawodowej wykracza poza ramy odpowiedzialności karnej i jest ot odpowiedzialność tzw. wzmocniona.

Ale warto też pamiętać, że karanie UDS-a w ramach odpowiedzialności zawodowej nie jest naruszeniem naszej Konstytucji i tym samym nie jest też naruszeniem uniwersalnej zasady „Ne bis In idem”, czego nie widzą nieuki (inżynierowie od prawa) w naszych ministerstwach, którzy utożsamiają karanie przez sądy administracyjne (starosta, SKO, WSA, NSA) na równi z karami samorządów zawodowych. A to są dwa odmienne byty prawne i dwa różne stany prawne. Nawet NSA pogubił się nie widząc tej zasadniczej różnicy.[2]

Art. 19

1. Inspektor/Diagnosta nie wypełniający zadań i obowiązków, o których mowa w art. 15, albo wypełniający te zadania lub obowiązki nienależycie lub nierzetelnie, podlega odpowiedzialności zawodowej.

2. Z tytułu odpowiedzialności zawodowej wobec diagnosty mogą być orzeczone następujące kary:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) zawieszenie prawa wykonywania zawodu inspektora/diagnosty na okres od 1 miesiąca do 1 roku;

4) cofnięcie prawa wykonywana zawodu inspektora/diagnosty, z możliwością ubiegania się o jego ponowne nadanie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od  dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna i po odbyciu obowiązkowego szkolenia , o którym mowa w art. 17 ust. 3 pkt – te 3 lata, to za wiele. Chyba, że szczegółowo określimy zakres najcięższych przewinień i przypiszemy mu stopień zawinienia od 1 rok do 3 lat.

Art. 20

Postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej inspektora/diagnosty wszczyna i przeprowadza Wojewoda – przedstawiciel naszego środowiska zawodowego, który nadał uprawnienia do wykonywania zawodu inspektorowi/diagnoście.

– jeśli pozostawimy ten zapis w nie zmienionej formie, to nadal karanie UDS-a będzie sprzeczne z Konstytucją i prawem międzynarodowym oraz z naszym środowiskowym interesem!!!

Art. 21

W uzasadnionych przypadkach rażącego naruszenia przepisów z zakresu przeprowadzenia badań technicznych, o których mowa w art. 23, ust. 2 , Wojewoda ma prawo skierować sprawę na drogę postępowania sądowego.[3]

Art. 22

Wojewoda cofa diagnoście prawo do wykonywania zawodu tylko i wyłącznie na podstawie prawomocnego wyroku sądowego – a to już typowe nakłanianie do łamania naszej Konstytucji (i uniwersalnej zasady międzynarodowej „Ne bis In idem”). Takie właśnie zachowanie/nakłanianie powinno być karane sądownie!.

Art. 23

1. Wojewoda zawiesza lub cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania zawodu diagnosty, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 24, ust. 2, pkt 1 stwierdzono: – mam takie jakieś nieodparte wrażenie, iż w prawie przyjęło się umieszczać przepis, do którego się odwołujemy wcześniej, a nie później.

1) przeprowadzenie przez inspektora/diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania;

2) wydanie przez inspektora/diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. – to jest bezzasadne powielanie zapisów z ustaw karnych. To jest nieporozumienie i odsyłam tu do tematu „Odpowiedzialność prawna diagnosty, autor Bogusław Maćkowski – Niezbędnik diagnosty”, wyd. Automex, pod redakcją Piotra Gębisia.

2. Cofnięcie uprawnień inspektorowi/diagnoście , o którym mowa w art.16, ust.2, pkt 4. może nastąpić tylko i wyłącznie w przypadkach rażącego naruszenia przepisów z zakresu przeprowadzenia badań technicznych, do których zalicza się :

1) dokonywanie wpisu do rejestru badań oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, bez przeprowadzenia badania technicznego lub niezgodnie z wynikiem przeprowadzonego badania technicznego – jest to już określone w ustawach karnych i od dawien dawna, więc nie ma sensu powielać.

2) umieszczanie cech identyfikacyjnych bez posiadania  decyzji administracyjnej zezwalającej na ich umieszczenie na pojeździe – już określają ten czyn ustawy karne!

3) wydawanie zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym, dla pojazdu, w którym nie zostało przeprowadzone badanie techniczne lub niezgodnie z wynikiem przeprowadzonego badania technicznego – jak wyżej, wyręczanie Policji jest bezzasaddne!

4) sfałszowanie danych pojazdu – jak wyżej (czy Wy macie jakieś kompleksy, że bawicie się w Policję?)

5) wykonywanie badania technicznego pojazdu niezgodne z zakresem posiadanych uprawnień – jak wyżej!

6) wykonywanie  badania technicznego pojazdu z użyciem urządzeń  kontrolno – pomiarowych nie posiadających ważnych cech legalizacyjnych, na które to urządzenia wymagana jest legalizacja.

7) ………………………………………………………………………………………………………………

8) ………………………………………………………………………………………………………………

—————————————

I na tę chwilę,

to napisałem tyle,

ale za to pozdrawiam

i do współpracy namawiam

Dziadek Piotra